________________
મહાત્મા દઢપ્રહારી
ર૯ મસ્તક ઉપર હાથ મૂક્યું, અને આમ ગભરાવાનું કારણ પુછયું. ત્યારે કેટલીક વાર જવા પછી મુનિઓના આશ્વાસનથી શાંત થએલા ઢપ્રહારીએ ગદ્ગદિત કંઠે પિતાનાં કરેલાં અકાયે જણાવી આપ્યાં અને તે પાપથી મુક્ત થવાને ઉપાય પૂછે“જ્યાં સુધી મનુષ્ય પિતાનાં કરેલાં કાર્યોને અકાર્યરૂપે સમજતા નથી, સમજવા છતાં તેને મૂકી દેવા પર નિશ્ચય ઉપર આવતા નથી, મુકી દેવાના નિશ્ચય ઉપર આવ્યા છતાં પણ તેને માટે પ્રયાસ કરતા નથી, અને વિરાગ્યરસથી ભરપુર થતા નથી, ત્યાં સુધી તેઓ યુગને ખરા અધિકારી નથી. દઢપ્રહારીની સ્થિતિ અત્યારે ગની ગ્યતાને લાયક થઈ હતી. તેની સર્વ મનોવૃત્તિઓમાં એજ રસ ભરેલું હતું કે આવાં ઘોર પાપોથી મુક્તિ કેવી રીતે મેળવવી?” ચારણશ્રમણએ તેવી યોગ્યતા તરત જોઈ લીધી. અને સાથે જ દેહ અને આત્માની ભિન્નતા, કર્મોને આવવાનાં કારણે, કર્મોને રોકવાના હેતુઓ અને પૂર્વોપાજીત કર્મોને નિર્જરી (કાઢી નાંખવાના ઉપાયે વિષે ઘણીજ સહેલાઈથી ટુંકામાં સમજાવી આપ્યું અને તેની સાથે ક્ષમાનું સરસ રીતે વિવેચન કરી તેનાથી થતા ફાયદાઓ સમજાવ્યા. ઘણાજ ટુંક વખતમાં વિવેકથી વાસિત કરી તે મહાત્માજીઓએ તેને ચરિત્ર (શ્રમણપણું) અંગીકાર કરાવ્યું. એજ અવસરે દઢપ્રહારીએ ગુરૂ પાસે અભિગ્રહ લીધું કે મહારાજ ! મને આ પાપ જ્યાં સુધી સાંભરશે યા લોકો મારા પાપને યાદ કરાવી આપશે. ત્યાં સુધી હું અહીં જ આહારાદિને ત્યાગ કરી કાયોત્સર્ગ મુદ્રાએ રહી ધ્યાન કરીશ. આવા મહાન વિષમ અભિગ્રહ લઈને ગુરૂની રજાથી ત્યાંજ રહ્યું. “બીજાના ઉપદેશ સિવાય જે અંતઃકરણથી જાગૃત થએલો છે, જેનો વૈરાગ્ય અખંડિત છે, જેને આ લોક યા પરલોકના માયિક સુખની આભલાષા નથી, અને બંધનથી મુક્ત થવાનાજ જેના પરિણામે કુરિત થએલા છે, તેવા મહાશયને ગુરૂના લાંબા વખતના સમાગમની જરૂરથી નથી. તેને સમુદાયમાં રહેવાની જરૂર પણ ઓછી જ છે. આવા કારણથી જ ગુરૂએ તેને તત્કાળ આજ્ઞા આપી. ગુરૂઓ ત્યાંથી આકાશ માર્ગે બીજે ચાલ્યા ગયા. પછી દઢપ્રહારી ત્યાંથી આગળ વધી જે ગામ પિતે લુંટયું હતું તે જ