________________
પ્રથમ પ્રકાશ ફેગટ આ દેહને યા રૂપને ગર્વ કર્યો. તે દેહે મને દગો દીધે, પણ હજી જ્યાં સુધી તે પડી ન જાય તે પહેલાં તેમાંથી જેટલું બની શકે તેટલું આત્મસાધન કરી લઉં. આ પ્રમાણે વિરાગિ ચકવતિએ પુત્રને રાજ સેંપી વિનયંધર મુનિ પાસે ચારિત્ર લીધું મોહથી તેને પ્રેમાળ પરિવાર છ માસ પર્યત પાછળ ફર્યો; પણ નિઃકષાય ઉદાસીન, મમત્વરહિત અને નિગ્રંથ તે મહાત્માને જાણી છેવટે તેઓ પાછા ફર્યા. સનકુમાર મહામુનિને પણ સરસ વિરસ તથા અનિયમિત આહાર લેતાં શરીરમાં રે વૃદ્ધિ પામ્યા. ક્ષણભંગુર દેહને ભરોસે શા માટે કરવો ? તેમાંથી આપણું કામ કાઢી લેવું, તે તે પડી જશે જ. આ ઈરાદાથી તે મહાત્માએ મહાન તપશ્ચર્યા કરવા માંડી, તપશ્ચર્યા અને આ ધ્યાન કરતાં સાતસો વર્ષો નીકળી ગયાં. તે અરસામાં તેઓને અનેક લબ્ધિઓ સિદ્ધિઓ પેદા થઈ. એક વખત આ મહાત્માની સહનશીલતા અને શરીર ઉપર પણ નિર્મમત્વ જોઈ ફરી દેવે આગળ ઈદ્રિ પ્રશંસા કરી કે, હે દેવ બળતા અગ્નિના પુળાની માફક ચક્રવતીની રૂદ્ધિને ત્યાગ કરી ઘેર તપશ્ચર્યાથી અનેક લબ્ધિઓ પેદા થયેલી છે છતાં શરીરથી નિરપેક્ષ આ સનકુમાર મુનિ બીલકુલ ચિકિત્સા કરતા યા કરાવતા નથી. તેજ દેવો ફરી વદનું રૂપ કરી તે મુનિ પાસે આવ્યા અને અમે મહાન વૈદ્ય છીએ; તેમ કહી સનસ્કુમારને ચિકિત્સા કરવા પ્રેરણા કરી. સનકુમાર તેમને કહે છે કે હે વૈદ્યો ! રેગ બે પ્રકારના છે; બાહ્ય અને અત્યંતર; બાહ્ય રોગોની મને બીલકુલ દરકાર નથી પણ રાગદ્વેષ, કામક્રોધ, માયાભ વિગેરે અંતરંગ રે મારામાં છે તેની ચિકિત્સા કરતા હો તે હું કરાવીશ, કેમકે બાહ્ય રેગો કાઢવાનું સામર્થ્ય મારામાં છે. પછી દેવોને બતાવવા ખાતર પિતાના કફ તથા થુંક વિગેરેવડે રોગોથી ભરપુર એક આંગળી ઉપર લેપ કર્યો કે તત્કાળ પૂર્વના રૂપથી પણ અધિક રૂપવાન થઈ. દેવો આશ્ચર્ય પામી પગમાં પડયાં અને જણાવ્યું કે જેવી રીતે બાહ્ય રેગો કાઢવાની શક્તિ તમારામાં છે, તેવી અંતરંગ રેગ કાઢવાની શકિત પણ તમારામાં છેજ. ઇંદ્રની કરેલી પ્રશંસા વિગેરે જણાવી ખુશી થતા દે.