________________
॥ सप्तमः प्रकाशः प्रारभ्यते ॥
॥ ध्यान.॥ ધ્યાન કરવાને કમ બતાવે છે. ध्यानं विधित्सा ज्ञेयं च ध्याता ध्येयं तथा फलम् । सिध्यंति नहि सामग्री विना कार्याणि कहिंचित् ॥१॥
ધ્યાન કરવાની ઈચ્છાવાળા મનુષ્યએ, ધ્યાન કરનારમાં કેવી યોગ્યતા હોવી જોઈએ? જેનું ધ્યાન કરવું છે તે ધ્યેય કેવું હોવું જોઈએ? અને ધ્યાન કરવાથી ફળ શું થાય? આ ત્રણે ધ્યાતા, ધ્યેય, અને ફળનું સ્વરૂપ જાણવું જોઈએ. કેમકે સંપૂર્ણ સામગ્રી મેળવ્યા સિવાય કોઈ પણ વખત કાર્યો સિદ્ધ થતાં નથી. (માટે આચાર્યશ્રી પ્રથમ છ શ્લોકો વડે ધ્યાન કરનારનું લક્ષણ બતાવે છે.)
ध्यान १२नारनi aal. अमुंचन पाणनाशेपि संयमैकधुरीणतां । परमप्याऽत्मवत्पश्यन् स्वस्वरूपाऽपरिच्युतः ॥२॥ उपतापमसंपाप्तः शीतवातातपादिभिः । पिपासुरमरीकारि योगामृतरसायनं ॥३॥ रागादिमिरनाक्रांत क्रोधादिमिरक्षितं । आत्मारामं मनः कुर्वन् निर्लेपः सर्वकर्मसु ॥ ४ ॥ विरतः कामभोगेभ्यः स्वशरीरेपि नि:स्पृहः । संवेगहृदनिर्मग्नः सर्वत्र समतां श्रयन् ॥५॥ नरेंद्रे वा दरिद्रे वा तुल्यकल्याणकामनः । अमात्रकरुणापात्रं भवसौख्यपराङ्मुखः ॥६॥ सुमेरुरिव निष्कंपः शशीवानंददायकः । समीर इव निःसंगः सुधीर्ध्यात। प्रशश्यते ॥ ७ ॥
पइमि कुलकम् ॥ પ્રાણેને નાશ થાય તે પણ ચારિત્રમાં અગ્રેસરપણું ન મૂકનાર, બીજા જીવોને પણ પિતાની માફક જેનાર, સમિતિ, ગુપ્તિ આદિ
