Page Text
________________
(૧૮
તૃતીય પ્રકાશ, થવાની ઈચ્છા ન કરવી. માન સન્માન વિશેષ થતું હોવાથી વિશેષ જીવવાની ઇચ્છા ન થવા દેવી અને પ્રસંશા વિગેરે થતું ન હોવાથી જલદી મરવાની ઈચ્છા ન કરવી. તથા તપશ્ચર્યાદિ ધર્મમાં જે સામર્થ્ય હોય તે આ ક્રિયાથી હું દેવેંદ્ર, ચક્રવર્તિ, રાજા, સીવલભાદિ થાઉં તેવું નિદાન (નિયાણું) પણ ન કરવું, પણ એકજ પરમ સ્વરૂપમાં લક્ષ રાખીને સમભાવિત સ્થિતિએ તે આયુષ્ય પૂર્ણ કરવું. જેમ આનંદ શ્રાવકે અણુસણ કરી અવધિજ્ઞાન મેળવવા ઉપરાંત સંસાર પરિભ્રમણું ઘણું જ ઓછું કરી દીધું. - ભગવાન મહાવીર દેવના વખતમાં વાણીજ્યપુરને શાસ્તા જીતશત્રુ રાજા હતા, તે શહેરમાં જગતના જીવને આનંદ આપનાર આનંદ નામને ગૃહપતિ હતા, અને ચંદ્રને જેમ રોહિણી તેમ આનંદને શિવાનંદ નામની પ્રિયા હતી. આનંદની પાસે બાર કરેડ સેનામહોર અને ચાર ગોકુળ હતાં. તે શહેરથી ઈશાન ખુણામાં કલાક નામના ગામમાં આનંદનાં સગાંસંબંધી રહેતાં હતાં. એક વખત વીરપ્રભુ વિહાર કરતાં શહેર નજી કના વનમાં પધાર્યા. રાજા અને આનંદ વિગેરે પ્રભુવંદનાર્થે ગયા. ધર્મદેશના સાંભળી આનંદ દ્વાદશ વ્રતધારી શ્રાવક થયે અને શિવાનંદા શ્રાવિકા થઈ નિરતિચાર શ્રાવક વત પાલન કરતાં આનંદને ચૌદ વર્ષ નીકળી ગયાં. એક વખત પાછલી રાત્રે આનંદ વિચારવા લાગે કે કુટુંબનાં બરોબર જથ્થામાં અને લેવડદેવડના કાર્યમાં જોઈએ તેટલું ધર્મકાર્યમાં મારૂં ચિત્ત લાગતું નથી, માટે કેલ્લાક ગામમાં પૌષધશાળા છે ત્યાં જઈને મારે નિશ્ચિત થઈ ધર્મ, ધ્યાનમાં મગ્ન જ રહેવું. આ વિચાર કરી સવારમાં તેણે તે પ્રમાણે કર્યું. સગાંવ્હાલાને બોલાવી જમાડી મોટા પુત્રને ઘરને કારોબાર
અને પિતે કલ્લાક ગામમાં પૌષધશાળામાં સુસમાધિએ ધર્મ કર્મમાં રત થયા તેણે શ્રાવકની પ્રતિમાઓ વહન કરી. અનુક્રમે તેનું શરીર જીર્ણ હાડપિંજર જેવું થઈ ગયું. એક વેળા મધ્યરાત્રિએ તે વિચારવા લાગે કે હજી આ શરીરમાં બેસવા ઉઠવાની છેડી શકિત છે. મારા ધર્માચાર્ય મહાવીર દેવ પણે વિદ્યમાન છે તે મારે અંત્ય વખતની મરણાંતિક સંખના કરી લેવી અને ચારે આહારને ત્યાગ કરે. વિચાર મુજબ બીજે દિવસે તેણે તે પ્રમાણે કર્યું. દેહ
| SR No. | 006022 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | Hemchandracharya |
| Author | Kesharsuri |
| Publisher | Balchand Sakarchand Shah |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 416 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |