________________
ગુરૂભક્તિ કેવી રીતે કરવી. आसनाभिग्रहो भक्त्या वंदना पर्युपासनम् । तद्यानेऽनुगमश्चेति प्रतिपत्तिरियं गुरोः ॥ १२६ ॥
ગુરુને જોતાં જ ઉભા થઈ જવું, આવતા સાંભળી સન્મુખ જવું, દૂરથી મસ્તકે હાથ જોડવા, બેસવાને પોતે આસન આપવું, ગુરૂ બેઠા હોય ત્યાં સુધી પિતે આસન ઉપર ન બેસવું, ભકિતથી વંદના તથા સેવા કરવી અને ગુરૂ જતા હોય તે તેની પછાડી કેટલાંક પગલાં જવું તથા ગુરૂ પાસે ધર્મ સાંભળો, આ સર્વ ગુરૂની પ્રતિપ્રત્તિ ભકિત ઉચિત આચરણા કહેવાય છે. ૧૨૫-૧૨૬.
ततःप्रतिनिवृत्तः सन् स्थानं गत्वा यथोचितम् । सुधीधर्माविरोधेन विदधीतार्थचिंतनम् ॥ १२७ ॥
ગુરૂ પાસેથી પાછા ફર્યા બાદ વ્યાપાર કરવાના ઉચિત સ્થાને જઈ ધમને બાધા ન પહોંચે તેવી રીતે બુદ્ધિમાન શ્રાવકે ધન કમાવાને (વિચાર) પ્રયત્ન કર. ૧૨૭.
ततो माध्यानिकी पूजां कुर्यात् कृत्वा च भोजनम् । तद्विद्भिः सह शास्त्रार्थ-रहस्यानि विचारयेत् ॥ १२८ ।।
પછી મધ્યાહ વખતની પૂજા કરે, ત્યારબાદ ભોજન કરી શાસ્ત્રના જાણકારોની સાથે શાસ્ત્રના અર્થો અને રહસ્યને વિચાર કરે.
ततश्च संध्यासमये कृत्वा देवार्चनं पुनः॥ कृतावश्यककर्मा च कुर्यात्स्वाध्यायमुत्तमम् ।। १२९ ॥
પછી સંધ્યા વેળાએ ફરી દેવાર્ચન (ધૂપદિપાદિથી દેવપૂજા કરી) તથા પ્રતિક્રમણ (દિવસે શ્રાવક વત સંબંધી કાંઈ પણ દૂષણું લાગ્યું હેય તેની શુદ્ધિ) કરી, પછી ઉત્તમ પ્રકારનું સ્વાધ્યાય (મહાન પુરૂનાં જીવન સંભારવાં, સારા વિચાર કરવા, પતિ યાદ કરવું.) વિગેરે ધ્યાન કરવું. ૧૨૯.
न्याय्ये काले ततो देव-गुरुस्मृतिपवित्रितः । निद्रामल्पामुपासीत पायेणाब्रह्मवर्जकः ॥ १३० ॥
સ્વાધ્યાયાદિ ધર્મધ્યાન કરવામાં કેટલોક વખત વ્યતીત કર્યા બાદ પિતાનો ઈષ્ટદેવ ગુરૂને સંભારવે કરી પવિત્ર થઈ પ્રાયે અબ્રહ્મચર્યને મૈિથુનને] ત્યાગ કરી અલ્પ (ડી) નિદ્રા કરે. (ગૃહસ્થ હેવાથી મિથુન ત્યાગ કરવા માટે પ્રાયઃ શબ્દ મૂકયો છે.) ૧૩૦.