________________
તૃતીય પ્રકાશ. પાછલી બે ઘડી રાત્રી રહે ત્યારે (તે પહેલાં જાગૃત થવાય તે વધારે સારું) જાગૃત થઈ પંચ પરમેષ્ટિ નવકાર મંત્રની સ્તુતિ કરી શ્રાવકે યાદ કરવું કે મારે શું ધર્મ છે. મારું કુલ કયું છે, મેં કયાં કયાં વ્રત અંગીકાર કર્યા છે? (ઉપલક્ષણથી મારે ગુરૂ ધર્માચાર્ય કણ છે) તે સર્વ યાદ કરી પવિત્ર થઈ પુષ્પ નિવેદ્ય અને સ્તુત્રવડે (સ્તુતિ કરવે) કરી પોતાના ગૃહત્યમાં રહેલ દેવાધિદેવની પૂજા કરી શકત્વનુસાર નવકારશી, પિરસી, પચ્ચખાણ કરી મોટા દેવાલય પ્રત્યે જવું. વિધિપૂર્વક મંદિરમાં પ્રવેશ કરી જીનેશ્વરના ફરતી ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરી પછી પુષ્પાદિ (આદિ શબ્દથી કેશર, ચંદન, બરાસાદિથી) પૂજન કરી ઉત્તમ સ્તવનોએ કરી ભગવાનની સ્તુતિ કરે. ૧૨૧-૨૨ -૨૩. આ ઠેકાણે દેવવંદન ભાગાદિથી અશેષ વિધિ જાણી લે.
- ચૈત્યવંદન કર્યા પછી.. ततो गुरूणामभ्यर्णे प्रतिपत्तिपुरःसरम् । विदधीत विशुद्धात्मा प्रत्याख्यानप्रकाशनम् ॥ १२४ ॥
પછી ગુરૂ મહારાજની પાસે આવી નમસ્કારાદિ ભકિત કરવાપૂર્વક વિશુદ્ધ આત્મા શ્રાવકે પિતે પહેલાં દેવ સાક્ષીએ કરેલું પચ્ચખાણ ગુરૂ પાસે પ્રકાશિત કરવું. અર્થાત ગુરૂ પાસે ફરી પચ્ચખાણ કરવું. ૧૨.
વિવેચન-પચ્ચખાણ પોતાની સાક્ષિએ, અને ગુરૂ સાક્ષિએ, દેવ સાક્ષિએ. એમ ત્રણ પ્રકારે થઈ શકે છે. તેથી અહી ગુરૂ (સાક્ષએ, દેવ સાક્ષિએ, એમ ત્રણ પ્રકારે થઈ શકે છે. તેથી આંહી ગુરૂ) આગળ પ્રકાશિત કરવાનું જણાવ્યું છે. ગુરૂવંદન બે હાથ જોડી મચ્છએણ વંદામિ કહેવું તે જધન્ય છે. આ વંદન રસ્તામાં સન્મુખ મળતાં કરવાનું છે. બે ખમાસમણ દઈ શાતા પૂછી અભુઠિઆને પાઠ કહે તે મધ્યમ વંદન છે અને દ્વાદશાવતે વંદન કરવું તે ઉત્કૃષ્ટ વંદન છે. આ ગુરૂવંદન વિધિ વિસ્તારથી ગુરૂવંદન ભાષ્યથી જાણવી તથા પચ્ચખાણ લેનાર, દેનાર તથા ભાંગ અને પ્રકાર, તે સર્વે પચ્ચખાણભાષ્યથી જાણી લેવાં.
(ગયા લેકમાં જણાવ્યું કે, ગુરૂની પ્રતિપત્તિપૂર્વક પચ ખાણ કરવું તે ભકિત કહે છે.)
अभ्युत्थानं तदा लोकेऽभियानं च तदागमे । शिरस्यंजलिसंश्लेषः स्वयमासनढौकनम् ॥ १२५ ॥