________________
મહા શ્રાવકની દિવસીય મુનિ આહારર્થે ઘેર આવ્યું દેવા લાયક વસ્તુ, સચિત્ત પૃથ્વી જલ, અગ્નિ, આદિ ઉપર મૂકે, ૧. અથવા સજીવ વસ્તુથી તે ઢાંકે, ૨. ગોચરીને વખત થયા પછી ભજન તૈયાર કરે, ૩. ઈર્ષા કરી દાન આપવું (આણે આપ્યું તે હું કાંઈ તેનાથી ઓછા નથી માટે હું પણ આપીશ, અથવા સાધુ પર ઈર્ષા કરી દાન આપે,) ૪. આ બીજાની વસ્તુ છે એમ બાન કરી ન આપે, પ. આ ચોથા શિક્ષા વ્રતના પાંચ અતિચારો કહ્યા છે. અહી પણ અનઉપયાગથી અતિચાર સમજવા, ૧૧૮. આ પ્રમાણે બાર વ્રતનાં અતિચારે કહેવાયાં.
મહા શ્રાવકપણ બતાવે છે. एवं व्रतस्थितो भक्त्या सप्तक्षेत्र्यां धनं वपन् । दयया चातिदीनेषु महाश्रावक उच्यते ॥ ११९ ॥
આ પ્રમાણે બાર વ્રતમાં રહ્યો છતે ભક્તિપૂર્વક સાત ક્ષેત્રે (સાધુ સાધ્વી, શ્રાવક, શ્રાવિકા, પ્રતિમા, દેરાસર, અને જ્ઞાન) મા ધન ખરચતે અને દયા વડે કરી અતિ દીન જીને ધન આપતે તે મહા શ્રાવક કહેવાય છે. ૧૧૯. સાત ક્ષેત્રમાં ધન નહિ વાપરનારનું નિર્બળપણું. यः सबाह्यमनित्यं च क्षेत्रेषु न धनं वपेत् ।। कथं वराकश्चारित्रं दुश्चरं स समाचरेत् ॥ १२०॥
જે માણસ પિતાની પાસે ધન વિદ્યમાન છે, વળી તે બાહ્ય છે અને અનિત્ય છે છતાં તે ઉત્તમ સ્થળે ખરચી શકતું નથી, તે બિ. ચાર દુઃખે પાળી શકાય તેવું ચરિત્ર કેવી રીતે આદરી શકશે ? ૧૨૦
મહા શ્રાવકની દિવસર્યા. ब्रह्म मुहूर्ते उतिष्ठेत् परमेष्ठिस्तुतिं पठन् । किंधा किंकुलश्चास्मि किंवतोऽस्मीति च स्मरन् ॥ १२१ ॥ शुचिः पुष्पामिपस्तोत्रै-देवमभ्यर्च्य वेश्मनि । प्रत्याख्यानं यथाशक्ति कृत्वा देवगृहं ब्रजेत् ॥ १२२ ॥ पविश्य विधिना तत्र त्रिःप्रदक्षिणयेजिनम् । पुमादिभिस्त सम्पर्म सानैरुत्तमैः स्तुय त् ॥ १२३ ॥
