________________
માંસ ખાનારની ૭િ અગ્રતા ये भक्षयंति पिशितं दिव्यभोज्येषु सत्स्वपि ॥
सुधारसं परित्यज्य भुंजते ते हलाहलं ॥ २८॥ જે માણસે સુંદર દિવ્ય ભેજને વિદ્યમાન છે છતાં તેને મૂકીને માંસ ભક્ષણ કરે છે, તે અમૃતના રસને ત્યાગ કરીને ઝેર પીયે છે.૨૮
न धर्मों निर्दयस्यास्ति पलादस्य कुतो दया ॥
पललुब्धो न तद्वत्ति विद्याद्वोपदिशेन हि ॥२९॥ નિર્દય માણસમાં ધર્મ હોય નહિ. તથા માંસ ભક્ષણ કરનારમાં દયા કયાંથી હોય? દયા અને ધર્મને, માંસમાં લુબ્ધ થયેલ જાણતે નથી, અથવા કદાચ જાણે તે પણ પોતે માંસ ભક્ષક હોવાથી તેની નિવૃત્તિ માટે બીજાને ઉપદેશ આપે નહિ. ૨૯.
માંસ ખાનરની એક બીજી અગ્રતા केचिन्मांस महामोहादनंति न परं स्वयं ॥
देवपित्रतिथिभ्योपि कल्पयंति यदुचिरे ॥३०॥ કેટલાએક માણસે પિતે માંસ ખાય છે એટલું નહિ પણ મહાન અજ્ઞાનથી દેવ, પિતૃ અને અતિથિએને માટે પણ તે માંસ કલ્પ છે, ૩૦
તેઓએ પિતાના શાસ્ત્રમાં કર્યું છે કેक्रीत्वा स्वयं वाप्युत्पाथ परोपहतमेव वा ॥
देवान् पिढन् समभ्यर्च्य खादन् मांसं न दुष्यति ॥३१॥ (કસાઈની દુકાન સિવાય બીજેથી) વેચાતુ લાવીને અથવા પિતે ઉત્પન્ન કરીને (માંગી લાવીને) અથવા બીજાએ આપેલા માંસ વડે કરી દેવેને પિતૃઓને પૂજીને તે માંસ પિતે ખાતાં દુષિત થત નથી. અર્થાત્ તેમ કરી નાખવામાં દેશ નથી. આ પ્રમાણે મનુ કહે છે.૩૧
વિવેચન–અફસોસ છે કે મનુષ્યને માંસ ન ખાવાનું એક વખત બતાવી, દેવેની ભકિત કરી ફરીને ખાવાનું બતાવવામાં આવે છે.
જ્યારે મનુષ્યને માંસ ખાવું તે અનુચિત છે તે દેને તે કેવી રીતે ઉચિત ગણાયું ? ( અને આવા મળમૂત્રોથી ભરેલા દુર્ગછનિય માંસને ખાનારા દેવો મનુષ્ય કરતાં કેટલા અધમ ગણી શકાય? તથા તેવા દેવે મનુને કેવી રીતે સહાયકારી થઈ શકે એ વિચારવા જેવું છે,
