________________
૧૪૮
વતીય પ્રકાશ. મંત્રથી સંસ્કૃત માંસ ખાવામાં અડચણ નથી એમ મનુ
કહે છે. આચાર્ય શ્રી ઉત્તર આપે છે. मंत्रसंसतमप्यघाधवाल्पमपि नो पलं ।
भवेज्जीवितनाशाय हालाहरलवोपि हि ॥ ३२ ॥
મંત્રથી સંસ્કાર કરાયેલું પણ માંસ એક જવના દાણા જેટલું - થોડું પણ ખાવું નહિ. કેમકે એક ઝેરને લેશ પણ જીવિતવ્યના. નાશને માટે થાય છે. તેમાં ડું પણ માંસ દુર્ગતિ આપનાર છે.) ૩૨.
ઉપસંહાર કરે છે. सद्यः संमूर्छितानंतजंतुसंतानदूषितं ॥
नरकाध्वनि पाथेयं कोऽश्नीयात् पिशितं सुधीः ॥ ३३ ॥ પ્રાણીઓને માર્યા બાદ તત્કાળ ઉત્પન્ન થતા અનંત જંતુઓના સમૂહથી ફષિત થયેલું અને નરકના માર્ગમાં પાથેય તુલ્ય માંસનું ક. બુદ્ધિમાન માણસ ભક્ષણ કરે? અર્થાત્ ન કરે. ૩ર.
માખણ ખાવાના દોષ બતાવે છે. अंतर्मुहर्त्तात्परतः सुमुक्ष्मा जंतुराशयः ॥ यत्र मूछति तन्नाद्यं नवनीतं विवेकिभिः ॥ ३४ ॥ છાશમાંથી બહાર કાઢ્યા પછી અંતમુહૂર્ત થયે તેમાં ઘણા સૂક્ષમ જંતુના સમૂહે પેદા થાય છે. માટે વિવેકી પુરૂષએ તે માખણ ન ખાવું. ૩૪.
एकस्यापि हि जीवस्य हिंसने किमधं भवेत् । जंतुजातमयं तत्को नवनीतं निषेवते ॥३५॥ એક પણ જીવને મારવામાં અત્યંત પાપ છે, તે જંતુઓના સમુદાયથી ભરપુર આ માખણનું કેણ ડાહ્યો માણસ ભક્ષણ કરે ?
મધ ખાવાના દોષ બતાવે છે. अनेक जंतु संघात निघातन समुद्भवम् । जुगुप्सनीयं लालावत् कः स्वादयति मासिकं ॥॥६३
