________________
તૃતીય પ્રમશ. અસાર શરીર માટે પાપ ન કરે. मिष्टानान्यपि विष्टासादमृतान्यपि मूत्रसात् ॥
स्युर्यस्मिन्नंगकस्यास्य कृते कः पापमाचरेत् ॥२४॥ જે શરીરમાં નાંખેલું (ખાધેલું) મિષ્ટ અન્નાદિ પણ વિષ્ટારૂપ થાય છે અને અમૃતાદિ (પાણી) પણ મૂત્ર (પેશાબ) રૂપ થાય છે તો આવા આસાર દેહ માટે કયું પાપ આચરે ? ૨૪. માંસ ભક્ષણમાં રોષ નથી એમ કહેનારને ગુરૂ કેણ
मांसाशने न दोषोऽस्तीत्युच्यते यैर्दुरात्मभिः ॥ व्याधगृध्रवकन्याषशृगालगत्तगुरूकृताः॥२५॥ જે દુરાત્મા પાપી જી માંસ ભક્ષણ કરવામાં દેષ નથી, એમ કહે છે તેઓએ શિકારી, ગીધ, નાર, વાઘ અને શિયાળીયાં પ્રમુખને પિતાનાં ગુરૂ બનાવ્યા છે. કારણ કે તેમનું માંસભક્ષણ કરવાપણું જોઈને માંસભક્ષણ કરવા શીખ્યા છે, અર્થાત્ ઉત્તમ મનુષ્યને તે રાક નથી, એટલે મનુષ્ય તરફથી તેમને ઉપદેશ મળેલ નથી.) ૨૫. માંસ ભક્ષણના સંબંધમાં મનુએ માંસ શબ્દની
કરેલી નિરૂકિત मां स भक्षयिताऽमुत्र यस्य मांसमिहाम्यहम् ॥
एतन्मांसस्य मांसत्वे निरुक्तिं मनुरब्रवीत् ॥ २६ ॥ જેનું માંસ હું અહીં ખાઉં છું, (સ) તે (માં) “મને પરભવમાં ભક્ષણ કરશે. આ પ્રમાણે માંસ શબ્દની માંસ ખાનારના સંબંધમાં મનુએ નિરૂક્તિ કહેલી છે. માંસના અક્ષરો અવળી રીતે વાંચવાથી (સમાં) તે, મને ભક્ષણ કરશે તેવા અર્થ થાય છે. ૨૬. માંસભક્ષણથી આગળ ઉપર વધતા જતા દે.
मांससस्वादनलालस्य देहिनं देहिनं पति ॥ हंतुं प्रवर्तते बुद्धिक शाकिन्या इव दुर्षियः ॥ २७॥
માંસ આસ્વાદન કરવામાં લુબ્ધ થયેલાં માણસની શાકિનીની માફક દરેક પ્રાણિઓને હણવા માટે દુબુદ્ધિ થતી જાય છે. ર૭.
