________________
૧રર
દ્વિતીય પ્રકાશ દેવલોક પણ પેલા મહાવીરદેવનાં મેં વચને સાંભળ્યાં હતાં કે દેવતાઓ જમીનથી ચાર આંગળ અધર રહે છે તે આતે જમીન ઉપર કેમ રહેલાં દેખાય છે? દેવતાની આંખો ન મીંચાય એમ મહાવીરદેવે કહ્યું હતું અને આ સર્વની આંખે તે મીંચાય છે પુષ્પની માળા પણ કરમાય છે, માટે મહાવીર દેવના કથનમાં ને આમાં તફાવત શા માટે ? ખરે! અભયકુમારનું મને પકડવાનું કપટ તે ન હોય ? આમ વિચાર કરે છે, તેવામાં આક્ષેપ કરી છડીદાર બે , બોલો, પૂર્વ ભવે શું શું પુણ્ય પાપ કર્યા છે તેની નોંધ લઈ પછી તમારે જન્માભિષેક કરીએ. પાપ શું શું કર્યા તે શબ્દની તથા મહાવીરનાં વચનથી વિરોધ આવતે જોઈ ચર ચેતી ગયે. તે બે પૂર્વજન્મમાં દાન દીધાં, તપશ્ચર્યા કરી, શ્રાવકનાં વતે પાલ્યાં, બ્રહ્મચર્ય પાલ્યું, તેથી દેવલોકમાં હું દેવ થયે છું, છડીદાર કહે છે, તે ઠીક પણ પાપ શા શા કર્યા તે કહે. ચોર બોલ્યો, પાપ કરે તે શું દેવલોકમાં વળી આવી શકે? મેંતે જાએ પાપ કર્યું નથી. છડીદાર કહે છે કે કાંઈ આખી જીંદગી ધર્મમાં જતી નથી, માટે પહેલાં કાંઈ ચોરી કરી હોય, જારી કરી હોય તે કહી આપે, ચાર કહે છે હું બ્રહ્મચારી હતા અને ચેરી તે મારી જીંદગીમાં મેં કરી જ નથી. આ શબ્દ સાંભળી અભયકુમાર ત્યાં આવી ભેટી પડયા, અને બોલ્યા, ભાઈ તારા જે બુદ્ધિમાન મને કંઈ મળ્યું નથી. મારાથી તું વધી ગયો, સાક્ષાત્ ચોરી કરી છે છતાં કઈ રીતે બંધ નમાં ન સપડાય. ચોર બોલ્યા કે એ વાત પછી, પણ મદિરા પાઈને દેવલેકમાં મોકલવાનું સાહસ તમારા સિવાય બીજો કેણ કરે ! અભયકુમારે શરમાઈ નીચું જોયું. ચાર બોલ્યો મહાવીર દેવનાં ચાર વચને કાને ન પડ્યાં હોત તે આજે મારી ખરેખરી વિટબનાજે હતી. અહા! મારા પિતાએ મને તે મહા પ્રભુના વચનથી વેગળ રાખ્યો, મને ઠગે. પિતા રૂપે તેને મારો વૈરી સમજું છું. શું સ્વાર્થ! શું અજ્ઞાન ! કેવી હાંધતા! કે જે કરૂણાસમુદ્ર પરેપકારી જગતના બંધું તુલ્ય તે પ્રભુને પાખંડીમાં લેખાવ્યા! અભયકુમાર ! તે પ્રભુના ચાર વચનથી હું મરણમાંથી બચ્યો, તે જેઓ તે મહા પ્રભુના વચને નિરંતર સાંભળે છે, તેઓ સર્વથા મરણના