________________
સમ્યકૃતનાં પાંચ ભૂષણે સવેગ–દેવનાં અને મનુષ્યોનાં સુખને દુઃખરૂપ માને અને મોક્ષસુખ અર્થાત ખરૂ આત્મસુખ તેને જ સુખ કરી જાણે. - નિર્વેદ-આ ભવને નારકી સમાન કે બંદીખાના સમાન માને અને ઉદાસીન વૃત્તિથી જેમ બને તેમ સંસારથી નીકળવાનો પ્રયત્ન કરે.
અનુકંપા–બે પ્રકારની છે; દ્રવ્ય અને ભાવ. વ્યવહારિક અને પરમાર્થિક.) દ્રવ્યથી દુઃખી પ્રાણીને પિતાથી બનતી મહેનત અને શકિત અનુસારે દુઃખથી મુકત કરવા તે. ભાવથી, ધ રહિત જીવોને શકિત અનુસારે ધર્મમાં જોડવા પ્રયત્ન કરવો તે.
આસ્તિકતા-વિતરાગનાં કહેલાં વચન ઉપર પૂર્ણ શ્રદ્ધાન. આ પાંચ લક્ષણે સમ્યકતવાનું જીવનમાં હોય છે.
સભ્યત્વના પચિ ભૂષણ
स्थैर्य प्रभावना भक्तिः कौशलं जिनशासने । तीर्थसेवा च पंचास्य भूषणानि प्रचक्षते ॥ १६ ॥
સ્થિરતા, પ્રભાવના, ભકિત, જીવનશાસનમાં કુશળતા, અને તીસેવા--આ પાંચથી સમ્યક્ત્વ શેભી નીકળે. તે ભૂષણે કહેલાં છે. ૧૬.
વિવેચન–ભૂષણ એટલે શેભા, યા આભૂષણ, જે સમ્યકૃત્વ ઉપર ચડાવવાથી સમ્યક્ત્વ શોભી નીકળે, તે ભૂષણ પ્રથમ સ્થિરતા. કઈ ધર્મથી પતિત થતું હોય, તેને ઉપદેશ આપી યા તેની અગવડ દૂર કરી ધર્મમાં સ્થિર કરવો અથવા અન્ય દર્શનકારના મંત્રતંત્રાદિ ચમત્કાર જોઈ ધર્મથી અસ્થિર ન થવું તે સ્થિરતા.
પ્રભાવના–શક્તિ અનુસાર ધર્મને ફેલાવે યા તેની શેભામાં વધારે કરે.
ભકિતગુણાનુરાગ, ગુણવાન પુરૂષને વિનય કરે, બહુમાન કરવું અન્નવસ્ત્રાદિ આપી તેમની ભક્તિ કરવી. - જીવનશાસનમાં કુશલપણું જીનેશ્વરનાં કહેલાં જીવાજીવાદિ તને અભ્યાસ કરી તેમાં પ્રવીણતા મેળવવી.
તીર્થસેવા-તીર્થો બે પ્રકારનાં સ્થાવર અને જંગમ. સ્થાવર તીર્થો જ્યાં તીર્થકરેના કલ્યાણક થયાં હોય તેવી ભૂમિએ સ્પર્શવી, શુદ્ધ ભાવથી ગુણગ્રામ યા સ્તુતિ કરવી, વિચારણા કરવી, એ આદિ
