________________
નિકોલસના ભાવ
મિ, ક્વીયર્સ વાલી-દીન પૂરો કરીને વર્ગમાંથી પોતાના કુટુંબમાં પધાર્યા. ત્યાં તેમનો સપૂત તથા તેમની સુકન્યા મિસ ફેની
સ્કવીયર્સ, - જે પડોશી સહિયરને ત્યાં થોડા દિવસ ગાળી આવીને પિતૃગૃહે અબઘડી જ પાછી આવી હતી, તે કંઈક મારામારી કે ધમાચકડી કરતાં હતાં. મિસિસ સ્કેવીયર્સને પોતાનાં છોકરાંની એ મુક્કાબાજી જોવાની આંખ જ નહોતી. તે મોજાં સમારતાં એક બાજુ બેઠાં હતાં. પરંતુ મિ0 સ્કેવીયર્સને આવેલા દેખી, ભાઈબહેનની એ મારામારી ટેબલ નીચેના અવયવોથી ચાલવા લાગી.
મિત્ર વીયર્સે ખુરશી અંગીઠી પાસે ખસેડીને પૂછયું, “ડિયર, પેલા વિશે તમે પછી શું ધાર્યું?”
“કોણનું ધાર્યું વળી?” વ્યાકરણને ફાડવામાં જ અભિમાન લેતાં મિસિસ બોલ્યાં. : “કેમ, આપણા નવા મદદનીશનું વળી; બીજા કોનું?”
“ઓહો, નકલબૉયનું? હું તો એ માણસને ખૂબ અંતરથી ધિક્કારું છું.”
શા માટે, ડિયર?”
માટે” વળી શું? હું ધિક્કારું છું કહ્યું એટલું જ બસ છે.” “તો તો બિચારાનું આવી બન્યું હવે! છતાં હું તો કેવળ જિજ્ઞાસાથી પૂછું છું, ડિયર.”
“તો સાંભળી લો કે, એ તમારો નકલબૉય બહુ અભિમાની, ઘમંડી, નાક ચડાવેલા મોર જેવો છે.”
પ૧
