________________
૩૨૬
| નિકોલસ નિકલ્ટી સ્કિવયર્સ એક પછી એક કાગળ વાંચી વાંચીને ડોસીને બાળી નાખવા આપતો જતો હતો. અંગીઠીમાં પેલી જની પેટીનાં ખપાટિયાં સળગતાં મોટો ભડકો થયો હતો.
“આ ગિરોખત છે, આ વેચાણખત છે, આ દસ્તાવેજ છે,” એમ બોલતો બોલતો એક પછી એક કાગળ સ્કૃિવયર્સ ડોસીને આપવા લાગ્યો. ડોસી પણ તે કાગળ અંગીઠીમાં હોમવા લાગી. અચાનક સ્કિવયર્સે વાંચ્યું, “મેડલીન – ઉમર લાયક થાય અને પરણે ત્યારે – તરત જ વિયર્સે ચૂપ થઈ જઈ, એ કાગળ ખીસામાં સેરવી દીધો અને બીજો કાગળ ડોસીના હાથમાં મૂકી દીધો. પછી તો લગભગ કશું વાંચ્યા કર્યા વિના જ બાકીના કાગળો વિયર્સે ફાવે તેમ ગપ્પાં મારી મારીને બાળી નાખવા આપવા માંડ્યા. છેવટે ડોસી ન સાંભળે તેમ તેણે કહી જ નાખ્યું, “હવે હું ડોસલી તારું આખું ઘર બાળવું હોય તો બાળી નાખ, મારે જોઈતો કાગળ મારી પાસે આવી ગયો છે!”
શું કહ્યું?” પેગ ડોસીએ પૂછયું. વિયર્સ જરા હસીને કંઈ જવાબ આપવા જાય તે પહેલાં ન્યૂમેને પેલી ધમણ તેના માથા ઉપર એટલા જોરથી મારી કે, તે બેભાન થઈ જમીન ઉપર ચત્તાપાટ ગબડી પડ્યો.