________________
નિકોલસ અને ગ્રાઈડ
૩૦૫
લાલ ગાલ મળશે !” આ અને એને લગતા વિચારોમાં ગ્રાઈડ લવલીન થવા લાગ્યો, તેવામાં પેગ ડોસીએ ફરીથી આવીને કાલના મહા-ભોજન માટે શું શું તૈયાર કરવાનું છે, એ પૂછ્યું.
ગ્રાઈડે મહાદુ:ખે થોડી થોડી સારી ચીજો તૈયાર કરવાનું સૂચવ્યું: તે સાંભળી પેગ ડોસી આંખો ફાડીને બોલી, “આવું બધું અવનવું તૈયાર કરાવ્યા પછી વધુ ખરચ થઈ ગયાની બૂમ ન પાડતા!”
“મને ડર છે કે, પહેલું અઠવાડિયું તો જરા ખર્ચાળ રીતે રહેવું પડશે. પણ પછીની કરકસરથી આપણે એટલું જરૂર ભરપાઈ કરી લઈશું. હું તો વધારે નહીં જ ખાઉં, અને તને તારા ઘરડા માલિક ઉપર એટલો પ્રેમ છે કે, તું પણ વધારે ખાઈને ખર્ચમાં નહિ ઉતારે, એની મને ખાતરી છે.”
એટલામાં બહારથી ઘાંટ વાગ્યો, એટલે ગ્રાઈડે પેગ ડોસીને બારણું ઉઘાડવા બહાર મોકલી.
આવનાર માણસ નિકોલસ હતો. તેણે ગ્રાઈડ પાસે બેસી, રાલ્ફ તથા તેણે મળી મેડલીન બ્રેને ખરીદી લેવા કેવું કાવતરું રચ્યું હતું તે પોતે જાણતો હોવાની વાત જણાવી. તથા બીજી પણ કોઈ મિલકત છે, જે હાથ કરવાનું તેઓ ગેરકાયદે વિચારી રહ્યા છે, એ પણ કહી સંભળાવ્યું. પછી તેણે ગ્રાઈડને સમજાવીને કહ્યું, ‘આ લગ્નમાંથી તમે મેડલીનને શી કિંમત લઈને છૂટી કરવા તૈયાર થાઓ તે જો જાણવા મળે, તો મેડલીનના તવંગર મિત્રો એ કિંમત ચૂકવી શકે
તેવી સ્થિતિમાં છે.’
ગ્રાઈડ ડોસાએ કંઈક બોલવા હોઠ હલાવ્યા, પણ કશો જવાબ ન આપ્યો. તે વિચારવા લાગ્યો કે, રાલ્ફ ફૂટી ગયો હોય તો તેની પાસેથી જરૂર મારા અને તેના લેણા બાબત કંઈક વાત બહાર પહોંચી ગઈ હોય એમ બને; પણ મેડલીનના વારસા અંગેની ગુપ્ત વાત વિષે આ જુવાનિયાને કશી મુદ્દાસર માહિતી નહિ જ હોય, એમ માની, તે જરા સ્વસ્થ થઈને બોલ્યો, “ભલાદમી, તું કે તારા કે તેના તવંગર નિ.-૨૦
