________________
લે મિરાલ્ડ થેનારડિયર બોલ્યો, “સાહેબ, એ છોકરી મને એની મા સોંપી ગઈ છે. એની માને જ હું એ છોકરી પાછી સોંપી શકું. આપ કહેશો કે એની મા તો મરી ગઈ છે, તો પછી જે માણસ તેની માના હાથનું મુખત્યારનામું લાવે, તેને જ હું એ છોકરી આપી શકું. બીજા કોઈને નહીં !'
પેલા માણસે તરત ખિસ્સામાંથી પાકીટ કાઢયું. થેનારડિયર આનંદથી કંપી ઊઠયો : “આ માણસ વધારે પૈસા આપવા માગે છે! બસ હવે તો હું મારું તેટલા આપે તો જ કોસેટને લઈ જવા દઉં'
પેલાએ પાકીટમાંથી એક ચિઠ્ઠી કાઢીને થેનારડિયરને આપી. થેનારડિયરે ચિઠ્ઠી હાથમાં લઈને વાંચી –
માર્ચ ૨૫-૧-૨૩ મેં. થેનારડિયર –
તમે આ ચિઠ્ઠી લાવનારને કોસેટ સોંપી દેશો; તે બધી બાકીની નાની રકમો ચૂકવી દેશે.
– આપની ફેન્ટાઇન. થેનારડિયરનું મે ફીકું પડી ગયું. પણ તે નમતું આપે તેમ ન હતો. તેણે કહ્યું, “સહી તો બરાબર ફેન્ટાઇન જેવી કરેલી છે; પણ ચાલશે; હવે ચિઠ્ઠીમાં લખ્યા પ્રમાણે મારી બાકી નીકળતી રકમો ચૂકવી દો, એટલે બસ!'
પેલો માણસ હવે બોલ્યો, “જુઓ મેં. થેનારડિયર, જાન્યુઆરીમાં આ છોકરીની માએ હિસાબ ગણ્યો હતો, ત્યારે તમારા ૧૨૦ ફૂક નીકળતા હતા. ત્યાર બાદ નવ મહિના પસાર થયા છે, એટલે મહિને ૧૫ ફ્રાંકના હિસાબે તમે બીજા ૧૩૫ ફૂક માગો. તેને બદલે તમને ૬૦૦ ફ્રોક પહેલાં મળ્યા છે, અને હમણાં જ ૧૫૦૦ મે આપ્યા.”