________________
વટને સારજ.” કે કેમ. પછી તેણે ખેંચાખચ કરી એ મડદુ ઢગલામાંથી બહાર કાઢ્યું. મડદાના શરીર ઉપરનાં કપડાંના દોરી-પટ્ટા ઉપરથી લાગતું હતું કે તે આ ટુકડીનો નાયક-અમલદાર હશે. થેનારડિયરે તેનાં કપડાં ફંફોસી ઘડિયાળ, પૈસાની થેલી, ચાંદીનો કૂસ વગેરે ચીજો કાઢી લીધી. એવામાં ખુલ્લી હવા લાગતાં પેલો અમલદાર ભાનમાં આવ્યો. તેણે પૂછ્યું, કોણ જીત્યું?'
અંગ્રેજો.” ડાકુએ જવાબ આપ્યો.
મારા ખિસ્સામાં પૈસાની થેલી, ઘડિયાળ વગેરે હશે. તે તું કાઢી લે.”
ડાકુએ ખિસ્સાં ફંફોસીને કહ્યું, “નથી કોઈ કાઢી ગયું લાગે છે.'
પેલાએ કહ્યું, “તે મારી જિંદગી બચાવી છે; હું તને જરૂર એ બધું આપી દે. હવે મારી પાસે કશું નથી.”
એટલામાં પહેરેગીરનાં પગલાં પાસે આવતાં સંભળાયાં.
ડાકુ ઉતાવળ કરવા લાગ્યો. તેણે કહ્યું, “જુઓ હું તમારી પેઠે ફેંચ લશ્કરનો માણસ છું, પણ હવે મારે જવું જોઈએ. હું જો પકડાઇ જઈશ, તો મને ગોળીએ દેશે. તમે પણ હવે તમારાથી ભગાય તેમ ભાગજો.’
તારો હોદ્દો શો છે?” ‘સારજંટ.” તારું નામ શું?' “થેનારડિયર.'
હું એ નામ કદી ભૂલીશ નહિ. અને તું પણ મારું નામ યાદ રાખજે – પોન્ટમર્સ.' • મડદાંને લૂંટીને ઊભી કરેલી થાપણમાં જ થનારડિયરે પોતાની આ વીશી ઊભી કરી હતી. તેનું ખરું પરાક્રમ આટલું જ હતું.
