________________
લે મિરાહ બિચારી ફેન્ટાઇન સહન કરી શકે તેનાથી આ ઘણું વધારે હતું. તે માત્ર બે કે ત્રણ વાર “ઓહ, ઓહ, ઓહ” એટલું બોલી શકી; અને પછી કોઈ રોકી શકે તે પહેલાં મેં. મેડલીન સામે ઘૂંટણિયે પડીને તેમનો હાથ પકડી તેણે પોતાના હોઠ ઉપર દબાવ્યો-ન-દબાવ્યો, તેવામાં તો મૂઈિ છે થઈ તે જમીન ઉપર ઢળી પડી.
જાવટ મેં. મેડલીને ફેન્ટાઇનને પોતાના મકાનમાં જ સ્થાપેલા સેવાશ્રમમાં ખસેડી; અને તેની સારવાર સેવાશ્રમની સાધ્વીઓને સોંપી. તેને સનેપાતનો તાવ ચડી આવ્યો હતો. - મોં. મેડલીને થેનારડિયર દંપતીને કાગળ લખ્યો. ફેન્ટાઈનને તેમનું ૧૨૦ ફ્રાંકનું દેવું હતું. મેડલીને ૩૦૦ ફૂાંક મોકલ્યા અને તરત જાતે આવીને બાળકીને મૂકી જવા જણાવ્યું, કારણ કે તેની મા પથારીવશ હતી.
થેનારડિયર તો ચમકી જ ઊડ્યો, “વાહ, આ તો ખરી મજા ! હવે આ દેડકીને ગમે તેમ કરી હાથમાંથી જવા જ ન દેવાય !”
જવાબમાં થનારડિયરે વધારાના ૨૦૦ ફ્રાંકનું બિલ રવાના કર્યું. મેં. મેડલીને ૩૦૦ ફ્રાંક મોકલ્યા, અને લખ્યું, “કોસેટને લઈને તરત આવો.”
“ભલા ભગવાન !' થનારડિયરે કહ્યું, “આ તો ખરી દૂઝણી ગાય !”
દરમ્યાન ફેન્ટાઇનનો તાવ અટક્યો નહીં; કોસેટ કયારે આવશે એની આશામાં જ તે જાણે ટકી રહી હતી. ડાકટરે એક દિવસ તેને તપાસ્યા પછી પોતાનું માથું ધુણાવ્યું. મેં. મેડલીન પાસે ઊભા હતા. તેમણે તરત પૂછયું : “કેમ લાગે છે?”
