________________
ફેન્ટાઈન મૂઠી ભરીને બરફ તેની ખુલી બોચી નીચે સરકાવી દીધો. પેલી ચીસ પાડી ઊઠી અને પાછી ફરીને જુવાનિયા ઉપર ચિત્તાની પેઠે લપકી. પછી પોતાના નખથી તેના ગાલ ઉતરડીને તે એવા શબ્દો બોલવા લાગી, કે જે કાગળ ઉપર લખી શકાય નહીં.
ધાંધલ સાંભળી હોટલમાંથી તેમજ રસ્તા ઉપરથી લોકો ટોળે વળ્યા; અને તાળીઓ તથા બૂમો પાડી બંનેને વકરાવવા લાગ્યા. એટલામાં અચાનક ટોળામાંથી એક ઊંચો માણસ ધસી આવ્યો અને એ સ્ત્રીને તેનાં કાદવથી ખરડાયેલાં કપડાં વડે પકડીને બોલ્યો, “ચાલ મારી સાથે.” સ્ત્રીએ માથું ઊંચું કર્યું અને જાવટને ઓળખ્યો. તે એકદમ ફીકી પડી ગઈ અને ભયથી ઇ જવા લાગી. દરમ્યાન પેલો હરામી જુવાનિયો પોબારા ગણી ગયો.
લોકો પાછળ પાછળ હુરિયો બોલાવતા થાણે આવ્યા. ફેંચ કાયદામાં આ વર્ગની સ્ત્રીઓને પોલીસની જ મુનસફી ઉપર છોડી દીધેલી હોય છે. “એક વેશ્યાએ એક ફેંચ નાગરિકનું, મતદારનું, ત્રણ માળવાળા મકાનના માલિકનું અપમાન કરી તેને શારીરિક વ્યથા પહોંચાડી હતી. જાવટે ફેન્ટાઇનને છે મહિનાની સજા ફરમાવી.
“મહિના! જેલમાં! બાપરે, મારી વહાલી કોસેટનું શું થશે? ઇન્સ્પેકટર સાહેબ, થેનારડિયરોનું મારે સો ફ્રાંક દેવું છે.”
તે પગ ઉપર ઊભી થઈ શકી જ નહીં. પોલીસો તેને ઘસડીને લઈ ચાલ્યા. ફેન્ટાઇન કરગરવા લાગી : “મારે કશો વાંક નહોતો, સાહેબ. તેમણે મને નાહક ચીડવ્યા કરી. મને થયું કે ભલે તેઓ સાહેબ થોડો આનંદ કરે. પણ તેમણે પછી વિના કારણે મારી બોચી નીચે બરફ સરકાવી દીધો. મારી તબિયત સારી રહેતી નથી, અને બરફ એકદમ બોચી નીચે આવ્યો એટલે હું ચિડાઈ ગઈ. હું તેમની માફી માગવા
