________________
૨૪
લે સિરાક્લ પેટી અને પૈસાની કોથળી ઠીક ઠીક હલકી કરીને, ફેન્ટાઈન, થોડા દિવસમાં પાછા ફરવાની આશા સાથે, હૃદય ફાટી જાય તેમ રડતી ૨ડતી, બીજી સવારે મેટ)માંથી ચાલી નીકળી.
મા-દીકરી થેનારડિયરની વીશી પડી ભાગવા બેઠી હતી. ફેન્ટાઇનના પ૭ ફ્રાંક, લેણદારોનો તગાદો થોડોઘણો ઓછો કરવામાં જ, વપરાઈ ગયા. પણ બીજે જ મહિને ફરીથી પૈસાની જરૂર પડી. આ વખતે તેની પત્ની પેરીસ જઈને કેસેટનાં કપડાં ૬૦ ફ્રાંકમાં ગીરો મૂકી આવી. એ રકમ પણ ખરચાઈ જતાં, થેનારડિયર દંપતી હવે કોસેટ જાણે ફોગટની ગળે પડી હોય, એમ માનવા તથા વર્તવા લાગ્યાં. કેસેટને તેનાં પોતાનાં કપડાં રહ્યાં નહીં એટલે તેને થેનારડિયરનાં બાળકોનાં ઊતરેલાં કપડાં અર્થાત્ છેક જ ચીંથરાં મળવા લાગ્યાં. તેને ખાવાનું પણ બધાંનાં ભાણામાં રહેલું જ મળતું.
તેની મા દર મહિને સાત ફૂાંક મોકલતી તથા કાગળ લખાવીને તેની બાળકીની ખબર મંગાવતી થનારડિયર દંપતી અચૂક જવાબ આપતાં કે, “કોસેટ ઘણી મજામાં છે, તેને બરાબર ગોઠી ગયું છે.'
પરંતુ વરસ પૂરું થવા ન આવ્યું તેવામાં થનારડિયર તડૂકી ઊઠયો : “વાહ, એ દુત્તી શું સમજી બેઠી છે? સાત ફ્રાંકમાં આવડી મોટી વાંદરીને હું શી રીતે પૂરો મહિનો ખવાડું? અને તેણે મહિને બાર ફૂાંક માગવા માંડયા. કેસેટની માને એમ ઠસાવવામાં આવ્યું કે, તેની બાળકી ઘણી સુખી તથા નીરોગી હોઈ, ખાસી ફૂલી-ફાલી છે, એટલે તે બાર ફ્રાંક મોકલવા પણ કબૂલ થઈ.
