________________
૧૭૪
લે મિઝરાઇલ હું કોસેટને ફરી જોવા પામીશ એમ લાગતું નથી. છેવટે એને મળ્યા વિના જ આ કાયમની મુસાફરીએ મારે ઊપડવાનું થશે. ભગવાનની જેવી મરજી. મરતા પહેલાં તેને પાછી જોઈ શક્યો હોત, તેની સાથે વાત કરી શક્યો હોત, તો તેથી કોઈનું કશું બગડત ખરું? પણ પરમાત્મા, જેવી તમારી મરજી. પ્રભુ, પ્રભુ, કોસેટને ન જ મળાયું – એક વાર.”
અને તે જ ઘડીએ બારણા ઉપર ટકોરો પડ્યો.
૨૧
અંત એ જ દિવસે એટલે કે એ જ સાંજે મેરિયસ ભોજનટેબલ ઉપરથી ઊઠવા જતો હતો, તેવામાં તેના નોકરે એક ચિઠ્ઠી લાવીને તેના હાથમાં મૂકી, અને જણાવ્યું કે તે આપનાર આપના હુકમની રાહ જોઈને બહાર ઊભા છે. ચિઠ્ઠીમાં લખ્યું હતું –
મેં. રન સાહેબ, - આ સેવક પાસે એક વ્યક્તિને લગતી કેટલીક ગુપ્ત વાતો છે. હું તે ગુપ્ત વાત આપની સમક્ષ રજૂ કરીને આપની યત્કિંચિત્ સેવા બજાવવા માગું છું. શ્રીમતી બેરન બાનુસાહેબા ઉચ્ચ કુટુંબનાં છે, અને જે વ્યક્તિ તેમની ઓથે આપના ઘરમાં ઘૂસેલી છે, તે ભયંકર ડામીજ છે. તેને આપના ઘરમાં એક મિનિટ રહેવાનો અધિકાર નથી. આપના કુટુંબની આ સેવા બજાવીને આ સેવક પોતે પણ કંઈક લાભવાની આશા રાખે છે.
લિ૦
થેનાર્ડ.' મેરિયસ ડ્રેટની કલમ તરત ઓળખી ગયો; અને થેનારડિયર જ આમ પોતાની પાસે આવ્યો છે એ જાણી, તેને
