________________
લે સિઝેરાલ દાદા જીલેનમંડ તરત મેં. ફોશલ તરફ વળ્યા અને બોલ્યા, “મેંશ્યોર, આપની સુપુત્રીનું હું મારા પૌત્ર બૅરન મેરિયસ પોન્ટમર્સ માટે માગું કરું છું.’
“આપનું માગું હું આભાર સાથે સહર્ષ સ્વીકારું છું.” મે. ફેશલએ જવાબ વાળ્યો.
પછી દાદા જીલેનોમંડે મેરિયસ અને કોર્સટના ચાર હાથો પોતાના દૂબળા પંજામાં સમેટી લઈ કોસેટ સામું જોઈને કહ્યું, “બેટા, શી ભગવાનની કારીગરી છે? તું બૈરનની પત્ની થઈ, પણ ખરી રીતે રાજરાણી થવી જોઈતી હતી. મારે ડોસાને ઘેર આવી તું રનના ઘરનું સુખ પણ નથી પામી શકવાની. મારી બધી આવક મારી જાત પૂરતી જ છે. હું નહીં હોઉં ત્યારે તારા આ ગુલાબી હાથને કામકાજ કરી ખરબચડા થવું પડશે. હું ક્યાં જાણતો હતો કે તું મારું ઘર ઉજાળવા આવવાની છે? નહીં તો મારા બધા પૈસા હું વેડફી ન નાખત.”
આ વખતે એક ધીર અવાજ સંભળાયો -
શ્રીમતી યુફેસી ફોશલā છ લાખ કૂકની માલિક અને હકદાર છે.'
“શ્રીમતી યુક્રેસી કેણ?' ચકેલા દાદાએ પૂછયું. “હું” કેસેટે જવાબ આપ્યો.
છ લાખ ફ્રાંક !' દાદા જીલેનોર્મડે ફરી પૂછયું. ‘ઓછા ચૌદ કે પંદર હજાર, કદાચ.” જીન વાલજને કહ્યું.
આટલું કહી તેણે ટેબલ ઉપર પોતાની સાથેનું ચોપડી જેવું દેખાતું એક પાર્સલ મૂક્યું. તેણે પોતે જ તે ઉઘાડયું. તેમાં નરી નોટો ભરેલી હતી. ગણી જોતાં પાંચ લાખ ૮૪ હજાર ફોક થયા.
મેરિયસ સાજો થવા આવ્યો હતો, એટલે આ પૈસાની હવે જરૂર પડશે એમ માની, જીન વાલજિન વચ્ચે મેટ) જઈ આવીને બધી રકમ કાઢી લાવ્યો હતો. તેમાંથી માત્ર
