________________
મેરિયસને પડોશી
૧૦૧ બીજામાં પોતાને તંગી વેઠતો સાહિત્યકાર કે કલાકાર જણાવીને પૈસાની મદદ માગી હતી. એક કાગળમાં તો પોતાને પતિથી તાયેલી બીમાર–અપંગ બાઈ તરીકે ઓળખાવી હતી અને પોતાની છોકરીઓને મદદની આશાએ મોકલી છે, એમ જણાવ્યું હતું. છેલ્લા કાગળ અમુક દેવળમાં નિયમિત હાજરી આપતા દયાળુ દાનવીર સદ્ગૃહસ્થને લખેલો હતો. તેમાં તો પુત્રી સાથે પોતાને ઘેર પધારી પોતાની કંગાળ પરિસ્થિતિ નજરે જોઈ મદદ કરવા વિનંતિ કરી હતી, અને પોતાના ઘરનું સરનામું બરાબર મેરિયસની તદ્દન જોડેની ઓરડીનું જ આપ્યું હતું! મેરિયસને તરત સમજાઈ ગયું કે, પોતાની પડોશમાં રહેતો કુટુંબી જ આ કાગળોનો લખનાર છે, અને આ રીતે જુદે જુદે નામે મદદ માટે કાગળો લખીને ગુજરાન ચલાવે છે! એ આખા મકાનમાં એના અને મેરિયસના સિવાય બીજું કઈ ભાડવાત હતું જ નહીં.
સવારમાં ઊઠીને મેરિયસ પોતાના રોજના લખવાના કામે બેસતો જ હતો, તેવામાં તેની ઓરડીના બારણા ઉપર ટકોરો પડ્યો. તેણે બારણું ઉઘાડવું, તો એક છોકરી સામે ઊભી હતી.
“આપને માટે એક કાગળ છે, મેં. મેરિયસ.' મેરિયસે કાગળ વાંચ્યો. અંદર લખ્યું હતું: મારા માયાળ પડોશી, જવાન મિત્ર !
તમે છ મહિના પહેલાં મારું ભાડું ચૂકવી દઈને મારા તરફ દર્શાવેલી મમતાથી હું વાકેફ છે. મારી મોટી દીકરી કહી શકશે કે અમે ચાર જણાંએ બે દિવસથી મોંમાં એક કોળિયો પણ મુક્યો નથી. મારી સ્ત્રી પથારીવશ છે. આપ જરૂર કંઈક મદદ કરશો.
આપનો,
એડ્રેટ
