________________ લાફિંગ મૅન છે ? હું ઇંગ્લેંડના ગરીબોને ઉછેરવાને, ધવરાવવાને ધંધો લઈને બેઠો છું, શું? ખિસ્સા-કાતર, ફાંસી-ગરા, ગંદા-ઘેલા તથા કોણ જાણે કઈ રાંડોની વેતરની વેજાએ મારે માટે તૈયાર કરી ચૂકી છે ! હું ફિલસૂફી ભણ્યો છું, તે આ કામ કરવા માટે! છેલ્લાં ત્રીસ વર્ષથી આવા ને આવા મને ચૂસનારા મળ્યા ન હતા, તે હું તવંગર થઈ ગયો હેત; હો બાપડો જાડ થઈ ગયે હોત; તથા મારા દવાખાનામાં કેવી કેવી દવાઓ હોત અને કેવાં ઓજારો હોત. વળી સૂર્યમાંથી નીકળતી ધૂણીની મારી ગણતરીઓ હું ચાલુ રાખી શકી હોત, મેટી લાઈબ્રેરીમાં મારી જવર-અવર રહેતા અને મારા જ્ઞાન-વિજ્ઞાનને હું રસ્તે-ચકલે આમ વટાવી ખાતે ન હેત. ગમાર લેકે મારા જ્ઞાનની શી કદર કરવાના હતા? મને આ મૂરખ લેકોના ધાડિયાને કંટાળો આવ્યો છે. તેમનામાં કશી અક્કલ જ ક્યાં છે? એ તે સારું છે કે જિંદગી બહુ ટૂંકી છે. નહિ તે એ ગમારો વચ્ચે વરસ કાઢવાં પડે, તો કેવી આફત થઈ જાય ! જે કે આપણે જલદી આપઘાત કરીને મરી ન જઈએ તે માટે વચ્ચે વચ્ચે કુદરત ઘેડોક સુખનો સ્વાદ આપણને ચખાડતી રહે છે. પણ અલ્યા ચોર, તું વાળું પૂરું કરી રહ્યા કેમ ?" દરમ્યાન પેલી બાળકી ધરાઈને હવે ઘેનમાં આવતાં આંખો મીંચવા લાગી હતી. ઉસસે ઊઠીને હવે એક રીંછનું સુંવાળું ચામડું કાઢયું અને તે છોકરીને તેમાં વિટીને અગ્નિને તાપ આવે એ રીતે સુવાડી. પછી તેણે દૂધના વાસણમાં નજર કરી તો તેમાં ઠીક ઠીક દૂધ હજુ બાકી હતું. તે એ વાસણ ઉપાડી મોંએ માંડવા જતો હતો, તેવામાં તેની નજર પેલી છોકરી ઉપર પડી. એટલે તેણે તરત શીશી ખોલી નાખી અને તેમાં જ એ બાકીનું દૂધ ભરી દીધું. તેણે માત્ર પાણી જ પી લીધું. પેલા છોકરાને પણ આપ્યું. પછી તેણે છોકરાને ધમકાવીને કહ્યું, “જે હરામજાદા, માં માત્ર ખાવા માટે નથી, વાત કરવા માટે પણ છે. તે બેલ, તું ક્યાંથી આવ્યો ? "