________________ લાફિંગ મેન હોય અને ખખડી હોય તેવો અવાજ આવ્યો, અને અંધારામાં પણ તેને કશાન પહોળા મોંમાંથી દાંતની બે પંક્તિઓ ચમકતી દેખાઈ તે જ ઘડીએ બારીમાંથી એક માથું બહાર નીકળ્યું અને બોલ્યું, “ચૂપ બેટા !" પિલા દાંત ચૂપ થઈ ગયા! માથાએ પૂછયું, “કઈ છે?” “હા.” બાળકે જવાબ આપ્યો. “કાણ?” " તું? એટલે કોણ? ક્યાંથી આવ્યો છે?” “હું થાકી ગયો છું.” “કેટલા વાગ્યા છે?” મને ટાઢ વાય છે.” “તું અહીં શું કરે છે?” હું ભૂખે છું.” પણ દરેક જણને લાડ જેટલું સુખ કર્યાંથી હોય ? ચાલ્યો જા. ભૂખ, થાક, ટાઢ, એ કંઈ માણસે ફરિયાદ કરવાની ચીજ છે?” આટલું બેલી માથું બારીમાં પાછું પેસી ગયું અને બારી બંધ થઈ ગઈ છોકરો પેલી બાળકીને છાતીએ દાબીને પાછે રસ્તા તરફ વળે. પણ બારી બંધ થયા પછી તરત બારણું ઊઘડયું હતું, અને એક પગથિયા જેવું કશું નીચે નમાવવામાં આવ્યું હતું. એ ઓરડીમાંથી ગુસ્સાભર્યો પેલો માથાને અવાજ પાછો આવ્યો. “પણ તે પછી અંદર ટળતે કેમ નથી ?" છોકરો તરત પાછો વળ્યો. “આ તે કેણ અક્કરમી છે કે, જે ભૂખે છે અને ટાઢે મરે છે, પણ ઝટ અંદર આવતું નથી ?"