________________ બરફથી હૃદય ટાટું ન પડે - 53 સૌ ઘૂંટણિયે પડ્યા. બુવાજી એકલા ઊભા રહ્યા. બુવાજીએ હાથ ઊંચા કરી તે સૌનાં માથાં ઉપર પરમાત્માના આશીર્વાદ ઉચ્ચાર્યા. થોડી વારે આંખ ઉઘાડી બુવાજીએ જોયું, તે બધાનાં માથાં પાણી તળે આવી ગયાં હતાં. બુવાજીએ હવે પેલી તુંબડીવાળા હાથ ઊંચો કર્યો. તેમણે હવે પિતે પિતાના થકી પરમાત્માની પ્રાર્થના ઉચ્ચારવા માંડી. થોડી વારમાં તેમને તુંબડીવાળા હાથે જ પાણીની બહાર રહ્યો. અને પછી તે એકલી તુંબડી જ છૂટી પડીને પાણી ઉપર તરવા લાગી. બરફથી હૃદય ટાઢું ન પડે જમીન ઉપર પણ દરિયા જેવું જ કારમું તોફાન ફરી વળ્યું હતું. પેલો છોકરો ધૂમસ વચ્ચે થઈને આગળ વચ્ચે જતો હતો. ધૂમસ નરમ હોય છે, તેથી તેનું જોખમ પણ ભારે હોય છે. તે માર્ગ આપે છે અને છતાં ખસતું નથી. પેલો છોકરો નીચે ઊતરતે ઊતરતે તળેટીએ આવી પહોંચ્યું હતું. તેને ખબર ન હતી પણ તે ચેસ ટેકરીઓવાળી રંગભૂમિ ઉપર આવી ગય હતો-જેની બને બાજુ સમુદ્ર હતો. એક બાજુ અખાતનાં ઊંડાં પાણી અને બીજી બાજુ ધૂધવતો મહાસાગર! બે જોખમોની વચ્ચે બધી બાબતોથી - બધાં જોખમોથી અણજાણ તેવો તે તેનાં નાનાં ડગ ભરી રહ્યા હતા. પોર્ટલૅન્ડની તે વખતની ધારદાર તીક્ષ્ણ ટેકરીઓમાંનું આજે કશું રહ્યું નથી–તેમાંના ઘણુ ખડકેનો સિમેન્ટ બની ગયો છે! અત્યારે તો પહેલાંની ચેસ-ટેકરી ઉપર થઈને રેલવેલાઈન દોડે છે ! અને સુંદર ઘરોના જૂથ વચ્ચે પોર્ટલૅન્ડ સ્ટેશન પણ બની ગયું છે.
