________________ દરિયા ઉપર તે ક્યારે ભેગો થશે ?" બુવાજીએ ફરી પોતાની કલમ હાથમાં લીધી અને આગળ લખવા માંડયું. વહાણના હડદલામાં પણ લખાણ વાંચી શકાય એવું થાય એની કાળજી તે રાખવા ઈચ્છતો હતો. લખાણ પૂરું થયું, એ અરસામાં જ સમુદ્ર આ જહાજ ઉપર પહેલી થપાટ મારી. પાણીને એક મેટો જુવાળ આવીને વહાણ ઉપર અથડાયો : સૌ કોઈ સમજી ગયા કે હવે તેફાનના આગમનને આવકારતું વહાણનું ભયંકર નૃત્ય શરૂ થયું ! બુવાજી હવે ઊઠયા અને સગડી પાસે જઈ તેમણે પિતાના લખાણની શાહી સૂકવી. પછી તેમણે એ કાગળની ગડી કરી પોતાના ખીસામાં મૂકી દીધો. રસોઈ સગડી ઉપર સૂકી માછલીને સેરવો ઉકાળી રહ્યો હતે. બુવાજીએ તેને કહ્યું, “તારો સેર માછલાંને ખાવા જ કામ આવશે.” પવન હવે ઉત્તર તરફ વળ્યો હતો. સુકાનીએ બધા સઢ ચડાવરાવ્યા. કારણ કે, એ પવન તેમને ઈંગ્લેંડથી દૂર લઈ જવામાં મદદગાર થાય તેમ હતું. ફીણુમાં થઈને ઘોડાની પેઠે ઊછળતું જહાજ હવે મોજાં ઉપર થઈને રસ્તે ચીરતું આગળ વધવા લાગ્યું. બધા મુસાફરો આનંદથી હસી રહ્યા - તાળીઓ પાડવા લાગ્યા અને ગાવા લાગ્યા. બુવાજી એકલા તેમની તરફ નજર કર્યા વિના કશીક ચિંતામાં પડી ગયા હતા. અજવાળું સદંતર બંધ થઈ ગયું હતું. બધાએ હવે રાત્રીમાં જ ભૂસકો માર્યો હતે. ઈંગ્લેંડ દેખાતું બંધ થઈ ગયું. અચાનક રાત્રીએ ભીષણ રૂપ ધારણ કર્યું. ક્યાંય સ્થળ કે અંતર દેખાય એવું જ રહ્યું નહિ. આકાશ કાળું મેશ બની જઈ ૐ હતો,
