________________ ભાઈ! ગેલરીમાં હવે કઈ રહ્યું ન હતું. બારણા આગળ નોકરી મશાલ સાથે ઊભા હતા. ઘરડા ઉમરાવો ધીમે ધીમે તે તરફ આગળ વધતા હતા. એ સિવાય બાકીનું મકાન ખાલી થઈ ગયું હતું. વિનપ્લેઈન જ્યારે ઘડાગાડીઓ વગેરે ઊભી હતી એ છેક બહારના ભાગ આગળ પહોંચ્યા, ત્યારે ત્યાંના દ્વાર આગળની એાસરીમાં એક ટોળું જમા થયું હતું અને કશીક તકરાર જેવું જાણ્યું હતું. | દશ બાર જુવાન ઉમરા બહાર જવા માગતા હતા અને એક જણ સામેથી બારણું રોકીને જાણે ઊભો હતો. એ માણસ ટોમ-જિમ-જક હતો. ટામ-જિમ-જક પણ સુંદર પોશાકમાં હતો. અને તલવારની મૂડને વારંવાર પકડતો હતો અને છેડત હતો. તે બૂમ પાડીને બેલત હતા - “હા, હા, મેં કહ્યું કે તમે બધા વાયા છે. પણ હવે હું મારા શબ્દો પાછા ખેંચી લઉં છું. તમે બાયલા નહિ પણ “ઇડિયટ” છે, બસ ! તમે બધા એક જણની સામે તૂટી પડયા એને “કાયરતા' ન કહેવી હોય તે મૂઢતા કહે. તમને એણે બે વાતો કહી; પણ તમારામાં એ સમજવાની પણ શક્તિ ક્યાં હતી ? ઘરડાએ તેમના કાનથી બહેરા છે, અને જુવાનિયા અક્કલથી બહેરા છે. હું તો તમારામાં જ એક છું એટલે તમારે લગતી સાચી બાબત તમને કહી શકું છું. આ નવો આવનારો ઉમરાવ વિચિત્ર માણસ છે, તથા તેણે ઢગલોભરીને અર્થહીન વાત કહી