________________ 234 લાફિંગ મૅન અને પછી તરત ચિત્તાની પેઠે લપકીને તેણે પોતાના બંને હાથ તેના ગળાને વીંટાળી દીધા. થોડી વાર બાદ વિનપ્લેઈનને ખભેથી પકડીને તેણે પિતાની મારક આંખ તેની આંખમાં પરોવી, એની એક ભૂરી અને એક કાળી આંખ સામે જોતાં જોતાંમાં જ શ્વિનપ્લેઈનને કેફ ચડી ગયો. પણ પેલીની પણ સરખી જ વલે હતી. તે બોલી, “શાબાશ! તમે અહીં પણ આવી પહોંચ્યા ! તમને ખબર પડી હશે કે મારે લંડન છોડી અચાનક ચાલ્યા જવું પડ્યું. એટલે તમે પાછળ પાછળ અહીં આવ્યા. વાહ, બહુ સરસ !' ગ્વિનપ્લેઈન કેઈ અગમ્ય ડરને માર્યો એકાદ ડગલું પાછો પડયો. પરંતુ તેના ખભાને વળગેલા ગુલાબી નખે જરા પણ ચસ્યા નહિ. ડચેસે આગળ ચલાવ્યું– “પેલી એન, મૂરખી, તમે જાણે છે ને, - પેલી રાણી, તેણે મને કેણ જાણે શાથી વિન્ડસર બોલાવી લીધી. હું અહીં આવી ત્યારે એ તે તેના પેલા બેવકુફ ચાન્સેલર સાથે ઓરડામાં ભરાઈ વાત કરતી હતી. એટલે એણે મને સવારે સંદેશો મોકલવાનો વાયદો કહેવરાવી રવાના કરી. હું અહીં મારા મકાનમાં આવી સૂઈ ગઈ. પણ તમે અહીં શી રીતે મારી પાછળ પાછળ આવ્યા ? એનું નામ તે મરદ માણસ ! વિદને ? મરદને વળી વિદનો શાં? અને તેય પ્રેમિકા પાસે પહોંચવામાં ! પણ તમે મારું નામ પૂછીને તપાસ કરી હશે ને ? તમે મારું નામ ડચેસ જેસિયાના છે, એ જાણતા હતા ? તમને આ ઓરડામાં કેણ લાગ્યું ? કઈ હજૂરિયે જ લાવ્યું હશે. એને હોશિયાર કહે જોઈએ. પણ બધી વાત મને શરૂથી માંડીને કહે જોઉં. ના, ના, મારે એ બધું કંઈ સાંભળવું નથી. કોઈ વસ્તુ શી રીતે બની એ જાણી લઈએ એટલે તેને ચમત્કાર જતો રહે. તમે વાદળ ઉપર