________________ 226 લાફિંગ મેને તરત જ તે પિકારી ઉઠયો, “ડિયા ! તું ક્યાં છે ? હું ક્યાં છું ? હું વિન્ડસરમાં છું; અને તું સાઉથવર્કમાં છે. અરે ભગવાન, પહેલી વાર અમારી વચ્ચે આ અંતર શું પડયું ? કોણે એ અંતર ઊભું કર્યું ? નહિ, નહિ. એ નહિ બને. એ લેકેએ મને આ શું કરી નાખ્યું? મને રાણીજીની વાત કેણે કરી ? હું હવે બદલાઈ ગયો છું એવું કોણે કહ્યું ? હું જે ઑર્ડ બન્યો હોઉં, તે ડિયા લેડી બનવી જ જોઈએ. પેલો માણસ બારણું વસાઈ ગયું, એવું શું બોલ્યો ? મારે પાછલી વાતો ભૂલી જવી જોઈએ - એ વાતો મરી ગઈ, એવું એ બોલ્યો, તે હું શા માટે સાંભળી રહ્યો ? પણ નહિ, હવે હું જાગ્યો છું - ભાનમાં આવ્યો છું. તેઓ જે એમ માનતા હોય છે, તેઓ ઈગ્લેંડના ઉમરાવ, લૉર્ડ બ્લેન્યાલ સાથે મરજીમાં આવે તેમ વતી શકે, તે તેઓ ભૂલે છેઃ લેડી ડિયાની સાથે પણ! તેઓ મને શરતે સંભળાવનાર કાણ? જાણે હું એ બધી શરતો સ્વીકારી લેવાને હોઉં ! અને રાણીજી ? મારે રાણીજીની શી પરવા ? મેં તો તેને કદી નજરે જોઈ પણ નથી; હું કંઈ એ બધાંને ગુલામ થવા લેડ બન્યો છું? મને સત્તા મળી હોય, તે હું સ્વતંત્ર માણસની પેઠે વર્તી શકું એમ હોવું જોઈએ. ડિયા! ઉર્સસ ! આપણે સાથે રહીશું. તમે જે હતા તે હું હતો. તો હવે હું જે થયો, તે તમે પણ થયા ! એકદમ ! હું પાછો ન ફર્યો તેથી તમે બધાં કેવી ચિંતામાં પડી ગયાં હશે ? અને પેલા પૈસા ! મેં પૈસા કોઈની સાથે મોકલાવ્યા. એ શું કર્યું ? મારે જાતે જ જવું જોઈતું હતું. પેલો બદમાશ કહેતો હતો કે, હું અહીંથી નીકળી ન શકું. અરે એ ના કહેનાર કોણ? ચાલો, ઘેડાગાડી તૈયાર કરો ! મારે તે લેકેને લેવા જવું છે. બધા નેકરે ક્યાં ગયા ? કેઈ નેકર ન હોય તો હું લોર્ડ કેમને કહેવાઉં છું ? હું અહીં સર્વસત્તાધીશ છું. આ મારું ઘર છે. મને કેણ રોકે છે તે હું જોઉં તે ખરે ! હવે મારી પાસે તલવાર છે ! કેણ મારી સામે આવે છે ? મારે પત્ની પણ છે -