________________ રરર લાફિંગ મૅન “સરકાર, આ માણસ કહે છે કે હું આજે ઈગ્લેંડ શી રીતે છેડી જઈ શકું ? પણ રોજ થેમ્સ નદી ઉપરથી વહાણો ઊપડતાં જ હોય છે–ડેન્માર્ક, હોલેન્ડ, સ્પેન એ બધે ઠેકાણે જવા. અલબત્ત, ફાંસ તરફ લડાઈ ને કારણે નથી જતાં. આજે જ રાતે એક વાગ્યાના સુમારે ભરતી આવતાં વોગ્રાટ જહાજ રોટરડેમ જવા ઊપડવાનું છે - હું જાણું છું.” મેજિસ્ટ્રેટે તરત જ ઉર્સસને ફરમાવ્યું, “તે બસ, ગ્રાટ જહાજથી આજે જ તારે ઊપડી જવાનું.” “પણ પહેલાંનું મારું નાનું ગાડું હોત તો તે તો વહાણ ઉપર ચડી જાત. પણ અત્યારની મારી બે ઘોડાવાળી “ગ્રીન-બૅક્સ” વહાણ ઉપર શી રીતે ચડી શકશે ?" એની મારે શી પંચાત ? તે પછી વરુને મારી નાખવું પડશે.” વીશીવાળા હસીને બોલ્યો, “માસ્ટર ઉસ, તમે તમારી ગ્રીન-બોકસ' અને ઘેડાને પેલા સર્કસવાળાને વેચી શકશો.” તરત જ મેજિસ્ટ્રેટ બેલી ઊઠયો, “ખરી વાત. એ સર્કસવાળાને આ ગાડી તથા ઘોડાની જરૂર પડશે જ. કારણ કે, તેને પણ આજે સાઉથવર્ય છોડવું પડશે. સાઉથવક પરગણાના ભલા પાદરીઓએ આ બધા ભાંડભયાન ચાલુ પથારાથી લેકની નીતિ અને ધર્મ ઉપર થતી માઠી અસરની ફરિયાદ કરેલી છે– લોકે દેવળમાં જતા નથી, અને આવા ખેલ જેવા પડ્યા પાથર્યા રહે છે, એ બહુ ગંભીર બાબત છે. સાઉથવર્કમાં જ ખાસ કરીને આવા બધા તમાશાએ કાયમના પડ્યા રહે છે. આ સંગ્રહસ્થ વિન્ડસરથી ગઈ રાતે જ નામદાર રાણીજીને એ અંગેને હુકમ લઈને આવી પહોંચ્યા છે.” એમ કહી તેણે પાસે ઊભેલા બાકિલરેડાને નમન કર્યું.