________________ ચીન-બેકસ'નું પતન અને નાશ 213 એ અવાજ ગ્નિનપ્લેઈનનો હતો. ફિબિ અને વિનસે ચેકીને પાછા ફરી જોયુંઃ અવાજ વુિનલેઈનને હતો, પણ ઉસસે પિતાના કંઠમાંથી કાઢયો હતો ! ઉસસે પડદામાંથી નિશાની કરી બંનેને સમજાવી દીધાં. પછી તેણે પિતાના અવાજમાં જણાવ્યું, “ડિયાને પરી કહે છે? તું ગાંડ છે કે શું, વિનપ્લેઈન ? આકાશમાં વાગોળ સિવાય બીજું કઈ સસ્તન પ્રાણ ઊડી શકતું નથી. પણ જા, હોર્મોને છૂટા કર. આમ માણસનાં વખાણ કરવાં બંધ કર.” દરમ્યાન વીશીવાળાને નકર આવ્યો તેના બંને ખેબામાં સિક્કાનું પરચૂરણ ભરી દઈને ઉસસે તેને સમજાવીને કહ્યું, “તું વીશીને બારણે જઈ ખેલ અંગેની બૂમો પાડવા કર ." પછી તે જરા મોટેથી બોલ્યોઃ “આહા ! આજે બહુ મોટું ટોળું જમા થયું છે ને ! આજે ભારે તડાકે પડશે. ચાલ, ફિબિ અને વિનસ, તમારું ઢેલ કૂટવા માંડે ! તંબૂરી તણતણાવવા માંડે ! આહા શું ધાડિયું ભેગું થયું છે ! ગ્વિનપ્લેઈન, મને મદદ કર; આપણે થિયેટરને રંગમંચ નીચે ઉતારવાનું છે. પણ અલ્યા વિનપ્લેઈન, તું પડદો શા માટે ખેંચી લે છે ? ખેલ શરૂ થાય ત્યાં સુધી ભલે રહ્યો.” પછી તે ઉસસે કમાલ કરી નાખી. એણે એકલાએ કંઠમાંથી ટોળું ગાજતું હોય તેવો અવાજ કાઢયો. વચ્ચે વચ્ચે પ્રાણીઓના અવાજ દૂરથી આવતા હોય તેમ પણ તે કરતો. કેટલાય લોકો પ્રશ્નો પૂછતા તેના જવાબો તે આપતો. સ્ત્રીઓ, બાળકે, પુરુષો હસતાં હોય. લડતાં હોય, ભાંડતાં હોય, ઉતાવળ કરતાં હોય, ઠપકો આપતાં હોય,-એમ નવરા પડેલા પ્રેક્ષકો જેવી ધમાલ કરી મૂકે, તેવી ધમાલ તેણે એકલાએ કંઠમાંથી જુદા જુદા અવાજો કાઢીને મચાવી મૂકી ! વચ્ચે વચ્ચે તે ડિયાના કમરાવાળે પડદો ઊંચો કરીને જોતે. ડિયા આ બધું લક્ષ દઈને સાંભળતી હતી.