________________ નવી નવાઈ! “તે ક્યાં લઈ જાય છે તે પૂછવાનું પણ નહિ, અને તેણે કહેવાનું પણ નહિ ?" ના; અને તમે ન જાઓ તો ફાંસીની સજા !" પણ થેડી વાર બારીએથી જોઈ રહ્યા બાદ ઉર્સસ બેલ્યા, “ભગવાનની દયા છે, તે આપણા તરફ ન આવ્યો અને આગળ ચાલ્યા ગયે.'' નવી નવાઈ! એક દિવસ નવી નવાઈને બનાવ બન્ય. રોજ વીશીવાળાને તડાકો પડ્યા કરતો ? તે અને તેને નોકર ઘરાકોને પ્યાલા ભરી આપીને થાકતા. “ગ્રીન-બોકસ' આગળ તથા બારીઓમાં ને ઝરૂખાની બંને બાજુએ પ્રેક્ષકોની ભીડ હંમેશ ઊભરાઈ જતી. ખેલ શરૂ થાય ત્યારે પગ મૂકવાની જગા બાકી ન રહે. પરંતુ પેલી ઉમરાવ માટેની બેસ હંમેશ ખાલી જ રહેતી. થિયેટરની બધી જગાઓ છલકાઈ જતી –એ એક જગા સિવાય ! પણ એક સાંજે કોઈક ત્યાં આવ્યું હતું. શનિવારનો દિવસ હતો. અને અંગ્રેજ લે છે તે દિવસે મા કરવા ઘાંઘા થઈ જાય છે, કારણ કે, રવિવારને દિવસ તેમને માટે કંટાળાભર્યો - ખાલી બની જતો હોય છે. ખેલ શરૂ થવાને થયું અને ઉર્સસ, હેમ અને વિનપ્લેઈન રંગમંચ ઉપર ખેલને સૂત્રપાત્ર કરવા આવ્યા. ઉસસે પ્રેક્ષકે ઉપર