________________ લાકિંગ મેન ઊભી કરી દીધી. તે કશી બાબતમાં જરાય આડખીલીરૂપ બનતો નહિ; અને ચેસની કઈ પણ વાત ભારે આદર અને રસથી સાંભળતો. એટલે, ડચેસ પોતાનું છેક નીચેનું કપડું પણ તેની હાજરીમાં બદલે એ સ્થિતિ આવી ગઈ. એક દિવસ બાકિંલફેએ જૈસિયાનાને કહ્યું, “આપ નામદાર મને સુખી થયેલું જોવા ઇરછો ખરાં ?" તારે શું જોઈએ છે?” એક નકરી.” તારે નેકરી જોઈએ છે? તું શા કામને છે, વળી ?" તેથી જ તો આપની કૃપાની યાચના હું કરું છું !" " તે જે કામને માટે તું નાલાયક છે, તેમાંનું કયું કામ તારે જોઈએ છે?” “સમુદ્રમાંથી તણાઈ આવતી શીશીઓના દાટા ખેલવાને અધિકાર.” જેસિયાના ખડખડાટ હસી પડી. “પણ એવી કઈ નોકરી હોય છે ખરી ?" હા, મિડમ. " " તારા આત્માના સેગંદ ખા; જોકે તારે આત્મા નામની ચીજ તો છે નહિ.” “હું સોગંદ ખાઉં છું.” " છતાં હું તારી વાત માનતી નથી.” " આભાર, મૅડમ.” તો તારે શાની કરી જોઈએ છે? ફરી બેલ જોઉં.” સમુદ્રમાંથી તણાઈ આવતી શીશીઓ ખોલવાની.” " એ કામમાં થાક લાગે તેવું કશું નથી, નહિ ? એટલે કે કશું કામ ન કરવાનું હોય તેવી નેકરી તારે જોઈએ છે, ખરું? તું એવી જગાને પૂરે લાયક છે.”
