________________
૪૮
ડૉન કિવકસોટ! પેલી ઘોડીઓની ગંધ આવતાં, તે ચરવાનું છોડી તેમની તરફ દોડી ગયા. પરંતુ ઘોડીઓને અત્યારે ચરવાની જ વિશેષ જરૂર લાગતી હોવાથી, તેમણે રોઝિૉન્ટીને પાછલા પગની લાતોથી જ નવાજવા માંડ્યો. પરિણામે, રોઝિજોન્ટીની પીઠ ઉપર બાંધેલું જીન વગેરે છૂટું પડી ગયું, અને પછી તો પેલા વણજારાઓએ પોતાની ઘોડીઓની પજવણી થતી જોઈ, દંડા-ડાંગ વગેરે વડે રોઝિૉન્ટીને ધીબીને ખૂબ ખોખરો કર્યો.
ડૉન કિવક્સોટ અને સાન્કોએ રોઝિૉન્ટીની માઠી વલે થયેલી જોઈ એટલે તેઓ તરત પેલા વણજારાઓ તરફ જોરથી દોડ્યા. ડૉન કિવક્સોટે સાન્કોને કહી દીધું કે, આ લોકો કોઈ નાઈટો નથી, પણ હલકી વર્ણના બદમાશો છે; એટલે તું પણ તેમની સાથે લડાઈમાં ભાગ લઈ શકે છે, અને રોઝિૉન્ટીને મારેલા મારનો બદલો લેવામાં મને મદદ કરી શકે
“શાનો બદલો માલિક?” સાન્કો બોલી ઊઠ્યો; “જોતા નથી, કે તેઓ વીસેક જણા છે અને આપણે માત્ર બે જ જણા છીએ! અરે, મને તો અર્ધા જ ગણો તો પણ ચાલે.”
પણ હું એકલો સોની બરાબર છું,” એમ કહી ડૉન કિવકસોટ તરવાર ખેંચી તરત પેલા યાંગેસિયનો ઉપર તૂટી પડ્યા. સાન્કો પણ પોતાના માલિકના દાખલાથી પ્રેરાઈ પાછળ પાછળ ધસી ગયો.
ડૉન કિવકસોટે જે પહેલો ઘા કર્યો, તેનાથી એક યાંગેસિયનનું ચામડાનું જાકીટ કપાઈ ગયું અને તેના ખભા ઉપર ઊંડો ઘા થયો. બાકીના માંગેસિયનો લોહી રેડાયેલું જોઈ, તરત ડફણાં વગેરે જે હાથમાં આવ્યું તે લઈ નાઈટ અને તેના સ્કવાયરને ઘેરી વળ્યા અને થોડી વારમાં તેઓએ ધીબી ધીબીને તેમનો કૂટો કાઢી નાખ્યો.
પણ થોડી વાર પછી, આ લોકો મરી ગયા તો નહીં હોય,’ એવી બીક લાગવાથી તેઓ ઝટપટ પોતાનું બધું સમેટી લઈ ત્યાંથી ભાગી ગયા.
સાન્કો પાન્ઝા પહેલો ભાનમાં આવ્યો. તેણે પોતાના માલિકને અવાજ દીધો. ડૉન કિવક્સોટે પણ ધીમેથી કણસતાં કણસતાં જવાબ દીધો.
