________________
૪૨
ડૉન કિવકસોટ!
તમે કહો છો તે નાઈટ લોકોની બાબત હું કશું જાણતો હોવાનો દાવો
..
કરતો નથી.
“ઠીક, પણ તું કહે, તે... આવી બહાદુરીભેર લડાયેલી લડાઈ કદી નજરે નિહાળી હતી? કે મારા જેવા વીરને દૃઢતાપૂર્વક, જુસ્સાપૂર્વક લડાઈમાં સામે મેએ ધસી જતો જોયો હતો?”
“એ વાત તો હું કાનપટ્ટી પકડીને કહેવા તૈયાર છું કે, તમારી પેઠે જ્યાં કશું કારણ ન હોય ત્યાં પણ મારામારી કરવા દોડી જાય તેવો બહાદુર માણસ મેં કદી જોયો નથી કે સાંભળ્યો નથી. પરંતુ મારામારીમાં હંમેશ જોખમ રહેલું છે, એ તો હું જાણું છું, અને તેથી જ હવે તમારા કપાઈ ગયેલા કાનની કંઈ મલમપટ્ટી કરવાની પેરવી કરવી જોઈએ; કારણ કે, ત્યાં થઈને ઘણું લોહી વહી જતું દેખાય છે. મારી થેલીમાં ઘા ઉપર પાટો બાંધવાનાં બધાં સાધન છે, એ સારી વાત છે.”
“ અરે ભાઈ, હવે મને યાદ આવે છે કે, મેં જો પેલું જાદુઈ તેલ તૈયાર કરી લીધું હોત, તો કેવું સારું થાત? એ તેલ જો આપણી પાસે હોત, તો આ પાટાપાટીની કશી ખટપટ જ ન રહેત.
,,
“એ કેવું તેલ વળી, માલિક?”
“અરે તે તેલ બનાવવાની રીત મને મોઢે છે; કેટલાંક પુસ્તકોમાં એ ગુપ્ત વિદ્યા બરાબર વર્ણવેલી છે. એ તેલ તને શીશી ભરીને મેં આપી રાખ્યું હોય, અને પછી લડાઈમાં હું અર્ધોઅર્ધ કપાઈ ગયો હોઉં, અને તે પણ એવી રીતે કે, મારો અર્ધો ભાગ ઘોડા ઉપર રહ્યો હોય અને અર્ધો ભાગ કપાઈને જમીન ઉપર પડયો હોય,—અને તું તરત પેલા ઘોડા ઉપરના અર્ધા ભાગ ઉપર એ તેલ રેડી, જમીન ઉપર પડેલા ભાગને ઉપાડીને તેની ઉપર બરાબર ગોઠવી દે, તો તરત મારું શરીર જેવું હોય તેવું આખું સંધાઈ જાય !”
66
આ સાંભળી સાન્કો પાન્ઝા તરત ખચ્ચર ઉપરથી નીચે ઊતરી ગયો અને ડૉન વિકસોટના ઘોડાને લગામથી પકડી કરગરતો બોલવા લાગ્યો, માલિક, ગમે તેમ કરી મને એ તેલ બનાવવાનું શીખવી દો; તો પછી મને કોઈ ટાપુનો ગવર્નર બનાવવાની તમારી શરત મા! કારણ, આ તેલના તો એક ઔંસના સીધા ત્રણ રિયલ ઊપજે અને એ વેચીને