________________
૨૧૮
ડૉન કિવકસોટ! મલિને જવાબ આપ્યો, “અરે ભલાદમી, ભૂત જેનું નામ, તે આવું તોફાન કર્યા વિના સીધું કામ કદી કરે? મૉન્ટેસિનોસને બંધનમાંથી મુક્ત કરવા તો હજી બીજાં ઘણાં કામ કરવાં પડશે. પણ તેમની પાસે તારા કંઈ પૈસા માગતા નીકળતા હોય, કે તારે તેમનું કંઈ કામ હોય તો તેમને જરૂર બોલાવી શકાશે. પણ હવે પેલા થોડા સરખા તપની બાબતમાં તારો શો જવાબ છે? તારું શરીર જોતાં થોડુંક લોહી તેમાંથી ઓછું થાય, તો કંઈ વાંધો આવે એવું લાગતું નથી.”
હા, હા, લેડી ડુલસિનિયા ડેલ ટૉબોસોની સુંદર મુખાકૃતિ વિનાની દુનિયા ન બની રહે તે માટે જરૂર હું એ ફટકા ખાઈ લઈશ. પણ મારી થોડી શરતો છે તે જાણી રાખજો: એક, મને લોહી નીકળવું જ જોઈએ એવો આગ્રહ ન હોવો જોઈએ; બે, જે ફટકો ઉગામ્યો અને મને ન વાગ્યો, તે ફટકો પણ ગણી લેવાનો; ત્રણ, મલિન ઋષિએ પોતે જ એ ફટકા ગણવા હાજર રહેવું જોઈશે, જેથી એક ફટકો પણ મારે વધારાનો ખાવો ન પડે; ઉપરાંત, મારે એ ફટકા ખાવાનું તપ જ્યારે શરૂ કરવું હોય ત્યારે મારી ઇચ્છાથી કરું.”
હા, હા,” મલિને જવાબ આપ્યો, “આ માયાજાળની બાબત એવી હોય છે કે, તું એ ફટકા ગણે કે ન ગણે, તો પણ છેલ્લો ફટકો તું ખાઈ રહીશ કે તરત લેડી ડુલસિનિયા જ્યાં હશે ત્યાંથી તારી સમક્ષ આવીને ઊભાં રહેશે, અને તારો આભાર માન્યા પછી જ જ્યાં જવું હશે ત્યાં જશે.”
સાન્કોએ આ બધું કબૂલ રાખ્યું, એટલે તરત ફરીથી સંગીત શરૂ થયું અને મલિનવાળો રથ આગળ ચાલતો અદૃશ્ય થઈ ગયો. ડૉન કિવકસોટ હવે ગળગળા થઈને ભલા સાન્કોને ગળે વળગી પડ્યા. ડયૂક, ડચેસ અને આખી મંડળી પણ રાજી રાજી થઈ ગઈ.
બધાં હવે દરબારગઢમાં પાછા ફર્યા.
