________________
૧૨
માયાજાળ છેદવાને ઉપાય
ડયૂક અને ડચેસ હવે પોતાના આ નવા મહેમાનોને ખેલાવી, આનંદ મેળવવાની નવી નવી યુક્તિઓ શોધવા લાગ્યાં. ડૉન કિવક્સોટે મૉન્ટેસિનોની ગુફાની મુલાકાતના કરેલા વર્ણનમાંથી સૂચના મેળવી, તેમણે હવે તેમને માટે એક અદ્ભુત પરાક્રમ ગોઠવવાનું ધાર્યું.
એ અનુસાર બધી તૈયારીઓ પૂરી કરી લીધા બાદ તેમણે જંગલી સૂવરના શિકારે નીકળવાનો દિવસ નક્કી કર્યો અને પાંચ કે છ દિવસ બાદ તેઓ શિકારીઓનું અને બીજા કામદારોનું મોટું ટોળું લઈ, પાસેના જંગલમાં શિકારે નીકળ્યાં. ડૉન કિવકસોટ માટે તેમણે શિકારીનો પોશાક તૈયાર કરાવવા ઇચ્છયું, પણ તેમણે એમ કહીને ના પાડી કે, થોડા જ વખતમાં તે પાછા પોતાની વિજ્ય-યાત્રાએ ઊપડી જ જવાના છે, એટલે તેમને કપડાંના એવા લબાચા સાથે વીંઢારવા ફાવે નહિ. અલબત્ત, સાન્કો
એ પોતાને માટે લીલા કાપડનો શિકારી-પોશાક તૈયાર કરાવરાવ્યો, જે પછીથી ઘેર જઈ વેચી ખાવાની જ તેની દાનત હતી. તે નક્કી કરેલો દિવસ આવ્યો એટલે ડૉન કિવકસોટ બધાં શસ્ત્રો સજીને તથા સાન્કો પોતાનો નવો પોશાક પહેરીને તૈયાર થઈ ગયા. ડચેસ પણ સુંદર વિચિત્ર પોશાક પહેરીને સાથે જોડાઈ. ડયૂક અને બીજે શિકારી મંડળ પણ પોતપોતાની રીતે તૈયાર થઈ ગયું. થોડા વખતમાં બે ઊંચા પર્વત વચ્ચે આવેલા એક જંગલમાં તેઓ નિયત સ્થાને પહોંચી ગયાં.
પછી તો જંગલી સુવરને ભગાડીને તે તરફ લાવવા કૂતરાઓ, શિકારીઓ, રણશિંગાંઓ વગેરેની ધમાલ મચી રહી. થોડી જ વારમાં એક મોટા કદનો ભયંકર સૂવર દંકૂશળ વીંઝતો અને માંએથી ફીણ
૨૧૦
