________________
ડૉન કિવકસોટ!
પેલો સદ્ગૃહસ્થ અને સાન્કો પણ ઉતાવળે દૂર નાસી ગયા. અને ઝાડ ઉપર ઊંચે ચડીને ઊભા રહ્યા. ડૉન વિકસોટને તેમના નિરધારેલા કાર્યમાંથી પાછા વાળવા કોઈ માટે શકય નહોતું. સૌ પૂરેપૂરા દૂર ભગી ગયા, એટલે પેલા પાલકે ફરીથી ડૉન ક્વિકસોટને આ મૂર્ખામી ન કરવા વિનંતી કરી. પરંતુ ડૉન વિકસોટે તો ગુસ્સે થઈ, તેને તરત જ બારણાં ખોલી નાખવા ફરમાવ્યું.
૧૮૪
પેલા પાલકે પણ હવે લાચારીથી સિંહવાળા પહેલા પાંજરાનું બારણું ખોલ્યું. બંને પાંજરાં ખરી રીતે કાણાંવાળી મજબૂત બંધ પેટીઓ જ હતી, જેથી બહારનું કાંઈ જોઈને અંદરના સિંહો ભડકયા ન કરે કે ત્રાટકયા ન કરે.
ડૉન કિવકસોટે નક્કી કરી લીધું કે, સિંહ સામે પગપાળા લડવું જે ઠીક થશે; કારણ કે રોઝિનૅન્ટી ભડકીને આગળ દોડવા તૈયાર ન થાય તો મુશ્કેલી આવે.
પાંજરાનું બારણું ઊઘડેલું જોઈ અંદર સૂતેલો સિંહ પ્રથમ તો સૂતાં સૂતાં જ થોડું આળોટયો. પછી પોતાના આગળના બે પંજા આગળ કાઢીને ઊઠયો. ત્યાર બાદ મોટું બગાસું ખાઈ, તેણે લાંબી જીભ બહાર કાઢી અને તેના વડે એ પોતાની આંખ તથા માં ચાટવા માંડયો. પછી તેણે પોતાનું માં પાંજરાની છેક બહાર કાઢયું. તેની આંખો સળગતા અંગારા જેવી તગતગતી હતી, અને એ દૃશ્ય ગમે તે માણસના મનમાં ભયની ટાઢાશ પાથરી દેવા માટે પૂરતું હતું.
ડૉન કિવકસોટ, તે કયારે કૂદીને બહાર આવે છે તે લક્ષ દઈને જોતા, પોતાનું પરાક્રમ અને વીરતા બતાવી આપવા તૈયાર ઊભા રહ્યા. પરંતુ પેલો સિંહ તેમના કરતાં વધુ સમજણો હતો. તેણે ડૉન કિવકસોટની બહાદુરી લક્ષમાં લીધા વિના જ તરત પાંજરામાં પાછાં પગલાં ભર્યાં અને પોતાના ધગડા ડૉન કિવકસોટને પૂરેપૂરા બતાવી તે અંદર જઈને શાંતિથી પાછો બેસી ગયો.
ડૉન કિવકસોટે પેલા પાલકને વાંસડો ખોસી સિંહને ઉશ્કેરવા જણાવ્યું. પરંતુ તેણે કહ્યું, “એ કામ હું જિંદગીમાં કદી ન કરું; કારણ કે એથી
