________________
૧૭૮
ડૉન કિવકસોટ! ડૉન કિવક્સોટે એ શરત કબૂલ રાખી; માત્ર એટલું કહ્યું કે, એ ફેંસલો એક નાઈટને છાજે તેવો જ હશે –અર્થાત્ પ્રેમ-શૌર્યના કાયદાને લાંછન લાગે તેવું કશું કરવાનું નહિ કહેવામાં આવે.
હવે જ્યારે સાન્કોએ પેલા નાઈટના સ્કવાયરના મોં સામું અજવાળામાં જોયું, ત્યારે તેનું એક ફૂટ જેટલું લાંબું નાક જોઈ તે બહુ બીની ગયો. તેના નાઈટનું બખ્તર તથા તેનો મજબૂત ભાલો જોઈને પણ તેને લાગ્યું કે, કદાચ તે જ જીતશે. એટલે તેણે ડૉન કિવક્સોટને વિનંતી કરી કે, “મને એક ઝાડ ઉપર ઊંચે ચડી જવામાં પહેલી મદદ કરો, અને પછી તમારું Áયુદ્ધ આરંભો.”
ડૉન કિવસોટે તેને પૂછયું, “તું આમ ગાભરા જેવો કેમ બની ગયો છે?” તો સાન્કોએ જવાબ આપ્યો, “પેલા સ્કવાયરનું લાંબુ નાક જોઈ મને એટલી બધી બીક લાગી છે કે, તેની નજીક એકલા ઊભા રહેવાનું થાય એ કલ્પનાથી જ હું ધ્રુજી ઊઠું છું.”
ડૉન કિવક્સોટે સાન્કોને ઝાડ ઉપર ચડાવી દીધો. પણ એ દરમ્યાન પેલો નાઈટ તો ઘોડો દોડાવતો અધવચ આવી ગયો હતો. ડૉન કિવકસોટને પોતાના સ્કવાયરને ઝાડ ઉપર ચડાવવા થોભેલો જોઈ, તેણે પોતાના ઘોડાને અધવચ જ થોભાવ્યો. દરમ્યાન ડૉન કિવસોટે પોતાને મોડો પડેલો જોઈ પોતાના ઘોડાને એવા જોરથી એડી મારી કે, એની વેદનાનો માર્યો રોઝિનેન્ટી ચાર પગે ઊપડ્યો. પેલા નાઈટે તે વખતે પોતાના ઘોડાને આગળ ચલાવવા ખૂબ એડીઓ મારી, પણ કોણ જાણે શાથી, આવી લડાઈઓ તેણે કદી જોઈ ન હોય તેથી કે પછી પોતાની ઉપરના તેમ જ સામે આવતા લોખંડી ટોપવાળાઓથી તે ગભરાઈ ગયો હોય, પણ ત્યાંથી તે જરા પણ ચમ્યો નહિ. પરિણામે પેલો પોતાનો ભાલો સામે ધરે કે તેમ કરવાનો વખત માગે તે પહેલાં તો ડૉન કિવકસોટ સીધા તેના ઉપર જ જઈ પહોંચ્યા અને પેલો નાઈટ તેમના ધસારાથી ધડાક દઈને પોતાના બખ્તર સાથે જમીન ઉપર ગબડી પડ્યો, અને પછી ઊભો જ થઈ શક્યો નહિ.
ડૉન વિકસોટે હવે ઘોડા ઉપરથી ઊતરી, તેનો ટોપ ઉતારીને જોયું કે તે જીવે છે કે નહિ. સાન્કો પણ હવે ઝટ ત્યાં દોડી આવ્યો.