Page Text
________________
૧૪૪
ડૉન કિવકસોટ! છે. એવી સુંદરીની પ્રેમયાચના તરફ લક્ષ પણ ન આપવું એ દાક્ષિણ્ય ન ગણાય એમ માની, તે રોઝિનેન્ટી ઉપર બેઠા બેઠા જ એ બાકા પાસે આવ્યા. ચંદ્રના પ્રકાશમાં બાકા પાસે બે સુંદરીઓને ઊભેલી જોઈ, તેમણે તેમને સંબોધીને કહ્યું, “સુંદરીઓ, હું મારી પ્રેમ-રાજ્ઞીના પ્રેમમાં બંધાઈ ગયેલો હોઈ, તમારા ઉત્કટ પ્રેમનો યથાયોગ્ય જવાબ ન વાળી શકું, તો મને તમે કઠોર કે નઠોર ન સમજતાં. પ્રાચીન કાળથી સુંદરીઓએ નાઈટલોકોના પ્રેમ-શૌર્ય ઉપર પોતાનાં હૃદય ન્યોછાવર કર્યા છે, તે હું જાણું છું. અને કોઈ પણ સુંદરી નાઈટના શૂરાતન ઉપર પોતાનો પ્રેમ સમર્પો એમાં નવાઈ પણ નથી. પરંતુ મને પોતાને તમે માફ કરો, અને તમારી બીજી કોઈ સેવા બજાવવાની હોય, તો તે દર્શાવવા મને કૃતાર્થ કરો.”
પેલી બટકીએ ધીમા મધુર અવાજે હવે જવાબ આપ્યો, “નાઈટમહાશય, મારાં બાનુને બીજી કશી અપેક્ષા નથી, પણ તેમના હૃદયમાં સળગતી અને તેમને દઝાડતી પ્રેમ-આગ શાંત કરવા તમારો હાથ જરા ઊંચો કરો, તો તેને સ્પર્શીને તે પોતાને ધન્ય માને. મારાં બાનુને તેમના પિતાની ઘણી બીક રહે છે, તે જો આ વાત જાણે, તો તેમનો એક કાન કાપી લીધા વિના ન રહે, આવું મોટું જોખમ ખેડીને પણ તે અહીં આવ્યાં છે, તો તમે તેમને નિરાશ નહિ જ કરો, એવી અમે આશા રાખીએ છીએ.” | ડૉન કિવડ સોટે આવા આમંત્રણનો ખુશીથી સ્વીકાર કર્યો અને પોતાનો હાથ બાકા સુધી ઊંચો કર્યો. તેમનો હાથ બાકા સુધી ઊંચે પહોંચે તે માટે તેમને પેંગડામાં લગભગ ઊભા જ થઈ જવું પડયું. બૅન કિવકસોટે મનમાં લેડી ડુલસિનિયાના નામનો જ જાપ શરૂ કરી, પોતાના હાથ મારફતે પોતાનું હૃદય ગઢપતિની સુકન્યા પ્રત્યે જરા પણ વહી ન જાય તેવી પેરવી કરી લીધી.
પેલી બાજુ પેલી બટકી પહેલેથી જ સાન્કોના ગધેડાનો અછોડો છોડી લાવી તેનો ગાળિયો કરી તૈયાર જ ઊભી હતી. એટલે જેવો ડૉન કિવકસોટે હાથ થઈ શકે તેટલો ઊંચો કર્યો કે તરત તેણે પેલો ગાળિયો તેમના કાંડા ઉપર સખત ભીડાવી દઈ, પછી તેનો બીજો છેડો બારણાના આગળા સાથે સખત ખેંચીને બાંધી દીધો. ડૉન કિવકસોટે
| SR No. | 006006 |
| Book Title | Don Quicksot |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gopaldas Jivabhai Patel |
| Publisher | Parivar Prakashan Sahkari Mandir Ltd |
| Publication Year | 1966 |
| Total Pages | 344 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |