________________
૧૪૦
ડૉન કિવકસોટ! ફર્ડિનાન્ડ હવે મૂંઝવણમાં પડ્યો હોય તેમ થોડી વાર ચૂપ રહ્યો, પણ પછી તેણે લ્યુસિન્ડાને પોતાના હાથમાંથી છૂટી કરી અને ડૉરોધિયાને સંબોધીને કહ્યું, “તું જીતી છે અને હું હાર્યો છું!”
લ્યુસિન્ડાને ફર્ડિનાન્ડે છૂટી કરી કે તરત તે લથડિયું ખાઈ ગઈ, તે નીચે જ ગબડી પડી હોત, પણ કાર્ડિનિયોએ તરત કૂદકો મારી તેને હાથમાં ઝીલી લીધી અને પોતાને હૃદયે ચાંપી.
| ડૉરોધિયાએ જોયું કે, ફર્ડિનાન્ડ તરવાર ખેંચવા જાય છે, એટલે તરત તે તેના બંને પગે વળગી પડી અને બોલી, “ભગવાને જે બેને જોડ્યાં છે, તેમને છૂટાં પાડવા પ્રયત્ન ન કરશો; તેને બદલે તમે જ તમારી પત્ની કે જે તમારાં ચરણોમાં પડેલી છે તેને સ્વીકારી લો.”
તરત જ પાદરી-બુવા, હજામ અને બાકીની મંડળી પણ ફર્ડિનાન્ડને ઘેરી વળી, અને ફર્ડિનાન્ડને સમજાવવા લાગી. ડૉન ફર્ડિનાન્ડ છેવટે તો ખાનદાન માણસ હતો. તેણે નીચા નમી ડૉરોધિયાને બંને હાથ પકડીને ઉઠાવી તથા હૃદયે ચાંપી. તેણે કહ્યું, “બાપુ, તમારું સ્થાન મારા પગમાં નહિ પણ મારા હૃદય ઉપર છે. અત્યાર સુધી મેં તમારા ગુણો તરફ દુર્લક્ષ કર્યું છે, પણ હવે ભગવાનની કૃપાથી મારી આંખ ઊઘડી છે. અત્યાર સુધીમાં મેં જે કંઈ કર્યું છે તેની માફી પ્રભુ મને તમારી તપશ્ચર્યા અને તમારી અનન્ય નિષ્ઠાના બદલામાં જ આપી દેશે.
લ્યુસિન્ડા પણ તેના પ્રિયતમની સાથે ભલે જીવનનો અમૃત-પ્યાલો પીએ અને સુખી થાય. હું તમારી સાથે એવી જ રીતે જીવનનો અમૃતપ્યાલો પીવા ઇચ્છીશ.”
કાર્ડિનિયો, લ્યુસિન્ડા અને મંડળીનાં સૌ આ બધા બનાવોથી ગદ્રગદિત થઈ જઈ, આનંદનાં આંસુ રેડવા લાગ્યાં. કાર્ડિનિયો અને લ્યુસિન્ડા હવે ફર્ડિનાન્ડને પગે પડયાં, અને તેનો આભાર માનવા લાગ્યાં. ફર્ડિનાન્ડે તે બંનેને ઊભાં ક્ય.
ફર્ડિનાન્ડે, પછી, સૌ અહીં આમ કેવી રીતે ભેગાં થયાં, તે ડૉરોધિયાને પૂછયું. ડૉરોધિયાએ બધી વાત જેવી હતી તેવી માંડીને કહી સંભળાવી. ફર્ડિનાન્ડે પણ પોતાની વાત ટૂંકમાં આમ કહી –
