________________
૧૩૬
ડૉન કિવકસોટ!
નજરે જોઈને આવ્યો છું. પરંતુ એ રાક્ષસનો બીજો કોઈ સાગરીત ત્યાં હાજર હોય એમ લાગે છે, અને મારા માલિક હજુ તે બીજા રાક્ષસ સાથેની લડાઈમાં ઊતરી રહ્યા છે.”
વીશીવાળો દારૂની પખાલનો ઉલ્લેખ થયેલો સાંભળી ચાંકયો. તે બોલી ઊઠયો, “અરે તેમના ઓશિકા તરફ દારૂ ભરેલી કેટલીય મશકો મેં ટિંગાવેલી છે. તેમાંની કોઈ તેમણે ધૂનમાં ને ધૂનમાં કાપી તો નથી નાખી? અહીં વીશીમાં વળી રાક્ષસો કયાંથી આવે? કદાચ મારી મશકોમાંથી ઢળેલો દારૂ જ આ બબૂચકને લોહી જેવો લાગ્યો હશે !'
બધું જ ટોળું હવે એ ઓરડા તરફ દોડયું. ત્યાં જઈને જોયું તો, ડૉન કિવકસોટ બંધ આંખોએ ઊભા થઈ, તરવાર વડે ચોતરફ ગમે તેમ પ્રહારો કરતા હતા તથા બૂમો પાડતા હતા; એક મશક કપાઈને જમીન ઉપર પડી હતી અને તેનો દારૂ આખા ઓરડામાં ઢળ્યો હતો.
વીશીવાળો તરત જ એમને ઢોંસા-મુક્કા લગાવવા જતો હતો પણ કાર્ડિનિયો તથા પાદરી-ભુવાએ તેને થયેલું નુકસાન ભરપાઈ કરી આપવાનું જણાવી તેને શાંત પાડયો, અને ડૉન દિવસોટને પકડી, પથારીમાં ‘સુવાડી દીધા.
ડૉન વિકસોટ ઊંઘવા માંડયા એટલે ડૉરોધિયાએ સાન્કોને આશ્વાસન આપતાં કહેવા માંડયું કે, “આ વીશી ખરેખર માયાવી છે; એટલે આપણને બધાને કશું સમજાતું નથી, પણ તારા માલિકે જરૂર પેલા રાક્ષસને હણી નાખ્યો છે; એટલે આપણે આપણા રાજ્યમાં જઈશું ત્યારે જરૂર આપણને એ રાક્ષસ મરેલો જ મળશે. પછી મારો રાજગાદીએ રાજ્યાભિષેક થતાં, જરૂર હું તને એક સારા પ્રાંતનો ગવર્નર બનાવીશ.”
બધું આમ ટાઢું પડતાં, પાદરી-ભુવાએ પાછી પેલી બાકી રહેલી વાર્તા વાંચવાનું આગળ ચલાવ્યું.
વાર્તા પૂરી થવા આવી તે અરસામાં જ બારણા પાસે ઊભેલો વીશીવાળો બૂમ પાડી ઊઠયો, “વાહ, વાહ! બીજા વધુ ઘરાકો આવે છે ને કંઈ? આજે તો મારે સોનાનો સુરજ ઊગ્યો લાગે છે!” કાર્ડિનિયોએ પૂછ્યું, “કેટલા જણ છે?”
