________________
૧૨૬
ડૉન કિવકસોટ!
અને અનેક અત્યાચારીઓનાં હ્રદય કંપાવી રહી છે, તે, જ તમે છો ને?”
ડૉન કિવકસોટ પાદરી-બુવાને આ રીતે પોતાને સરાહતા જોઈ, ઘણા રાજી થયા; અને તેમણે ડૉરોધિયા વગેરે તરફ અભિમાનભરી નજર કરીને પાદરી-બુવાને કહ્યું, “ઓહો, માનનીય ભુવાજી, તમને આમ અચાનક મળતાં મને ખરેખર આનંદ થાય છે. પણ તમે જમીન ઉપર ઊભા હો અને હું આમ ધોડા ઉપર બેઠેલો રહું, એ ન છાજે; માટે હું ઘોડા ઉપરથી ઊતરું ત્યાં સુધી થોભો.”
પાદરી-બુવાએ તરત જ તેમને એવી તસ્દી લેવા ના પાડી દીધી, તથા કહ્યુ, “રાત દિવસ પ્રેમ-શૌર્યનાં પરાક્રમો કરતા ઘોડા ઉપર જ બેસીને ફર્યા કરતા નર-રત્ને મારા જેવા સાદા માણસને અર્થે ઘોડા ઉપરથી ઊતરવાનું કે, પોતે કાઈ દીન-દુ:ખીને અત્યાચારીના હાથમાંથી છોડાવવા વેગે ધસી જતા હોય, તેમાં વિક્ષેપ પાડવાનું હોય નહીં. માટે હું તો તમારી કૂચકદમમાં સાથે જ થોડુંક ચાલી તમારી સોબતનો લાભ લઈશ; તથા અત્યારે કઈ તરફ તમે સિધાવી રહ્યા છો, તેની જાણકારી મેળવીને ધન્ય થઈશ.'
,,
આ સાંભળી હજામે તરત પોતાના ખચ્ચર ઉપરથી ઊતરી બુવાજીને તેના ઉપર બેસી જવા કહ્યું. ડૉરોધિયાના સ્કવાયરની આ નમ્રતા અને શિષ્ટાચાર જોઈ ડૉન કિવકસોટ ડૉરોધિયા ઉપર વધુ ખુશ થયા. તેમણે ધીમે ધીમે બુવાજીને રાજકુમારી મિકોમિકોનાની ઓળખ આપી, તથા તેને ભયમુક્ત કરવા પોતે તેના દેશ તરફ જવાને માર્ગે પળ્યા છે, એમ પણ જણાવ્યું.
૪
ધીમે ધીમે આ મંડળ હવે છએક ગાઉ કાપી પેલી વીશી આગળ આવી પહોંચ્યું. ડૉન વિકસોટે હવે ડૉરોધિયાને પૂછ્યું, “રાજકુંવરી, આપણે કર્યે રસ્તે જવાનું છે તે તમે મને જણાવો.'
""
પરંતુ પેલી કંઈ જવાબ આપે તે પહેલાં જ પાદરી-બુવા બોલી ઊઠયા, “રાજકુંવરી, આપનો દેશ મિકોમિકોન હોય, તો તો આપનો રસ્તો બરાબર મારા ગામ ઉપર થઈને જ જાય છે. કારણકે અમારે ત્યાંથી
