________________ આશા અને ધીરજ ઊંડા તાર ઝણઝણી ઊઠ્યા. તે બોલે, “તે શું મને જે ઊંડે ઊંડે વહેમ હતું તે સાચો છે? હેદી, તું મારી સાથે જ રહેવા રાજી છે?' - “હું જુવાન છું. તમે મારા જીવનને હંમેશાં એટલું મધુર બનાવ્યું છે કે, મને મરવું પડે તે અવશ્ય દુઃખ થાય.” | “એટલે કે, હું તને તજી દઉં, તે તું -' “હું અવશ્ય મરી જઈશ.' ‘નો શું તું મને ચાહે છે?” વેલેન્ટાઈન બહેન, એ મને પૂછે છે કે, હું તેમને ચાહું છું ! તેમને કહો તે ખરાં કે તમે મૅકિસમિલિયનને ચાહો છો?' કાઉંટનું હૃદય ભરાઈ આવ્યું. તેણે પોતાના હાથ ફેલાવ્યા અને હંદીએ તેમાં પડતું નાખ્યું. તે બેલી, “હું જીવન જેટલા તમને ચાહું છું. તમને હું મારા ઈશ્વર ગણીને ચાહું છું. કારણ કે, આ દુનિયામાં મારે માટે તમે સર્વોત્તમ - પુરુષોત્તમ છો.” “તો કહે છે તેમ ભલે થાય. હું મારા જીવનને મારા વેરનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરવામાં જ ખતમ કરવા ઇચ્છતો હતો. પરંતુ ઈશ્વર મને ક્ષમા કરવા માગે છે. કદાચ તારો પ્રેમ જ મારે મારા જીવનમાંથી જે કાંઈ ભૂંસવાનું છે તે ભૂંસી આપશે. જગતમાં હવે મારે માટે તું જ બાકી રહી છે. તારી મારફત હું જીવનને સ્વીકારું છું. હે ઈશ્વર! તું મને સજા કરતો હોય કે વરદાન આપતો હોય, હું તેને માથે ચડાવું છું. ચાલ હેદી, ચાલ ...' આટલું કહી, કાઉન્ટ વેલેન્ટાઇનને હાથ દબાવી, તેને ત્યાં મૅકિસમિલિયન પાસે જ રહેવાનું કહી, હેદીને લઈ બહાર નીકળી ગયો. એક કલાક બાદ મેકિસમિલિયને આંખ ઉઘાડી. ધીમે ધીમે તેની બધી ઇંદ્રિયો સચેત થઈ. તે નિરાશાના સૂરથી બોલી ઊઠ્યો, “હું હજુ જીવતે છું! કાઉટે મને છેતર્યો!' આમ કહી તેણે ટેબલ ઉપરથી છરી ઉપાડવા હાથ લંબાવ્યો. છરીને બદલે તેના હાથમાં એક બીજો પ્રેમ નીતરત સુંદર હાથ આવી ગયો.