________________ એક મહિનાની મુદત 21 ઍકિસમિલિયને પિસ્તોલ તૈયાર કરી હતી, અને છેવટની વિદાયના બેએક શબ્દ તે એક ચબરકી ઉપર ઘસડતો હતે. ' મેકિસમિલિયન કાઉંટને જોઈ ગુસ્સે થઈ ગયો. તેણે કહ્યું, “કાઉંટ, તમે હવે મારો પીછો છોડ; હું હવે મરવા માગું છું. મારે જીવનમાં જીવવા માટે કાંઈ બાકી રહ્યું નથી. તમે મને ખોટી આશા આપી ન હોત, અને મેં પણ તમારામાં વધારે પડતો ભરોસો ન મૂક્યો હોત, તે કદાચ હું વેલેન્ટાઇનને બચાવી શક્યો હોત, અથવા તે મારા હાથમાં મરતી જોઈ શક્યો હોત.' મેંકિસમિલિયન. તારે આત્મહત્યા કરવાની નથી.’ કોઈ પણ માણસને પોતાની સ્વતંત્ર મરજીને અનુસરતે રોકવાનો તમને શો અધિકાર છે ?' “આખી દુનિયામાં જો તને મરતે રોકવાનો અધિકાર હોય, તે મને છે. તારા પિતા પણ મારા એ અધિકારને નકારી શકે નહીં.” “મારા પિતાને તમે વચ્ચે શા માટે લાવો છો?’ “કારણ કે, તારા પિતા પણ જયારે તારી જેમ જ આત્મહત્યા કરવા તૈયાર થયા હતા, ત્યારે મેં જ તેમને રોક્યા હતા; જુલીને પેલી થેલી તથા તારા પિતાને Rોન જહાજ મોકલનાર હું જ હતું, કારણ કે હું એડમંડ ડાટે છું; અને તું નાનું બાળક હતું, ત્યારે મેં તને ઘણી વાર મારા ગોઠણ ઉપર રમાડયો છે !' આ શબ્દો સાંભળતાં જ મેકિસમિલિયન એકદમ ચોંકી ઊઠયો. તેના પગ ધ્રૂજી ઊઠયા અને તે લથડિયું ખાઈ ગયો. પણ પછી એકદમ જાણે ભૂત વળગ્યું હોય તેમ ઊઠી, કાઉંટને ઓરડામાં જ પૂરી, બારણું બહારથી જોરથી પકડી રાખી બૂમો પાડવા લાગ્યો : “જુલી, જુલી ! ઇમેન્યુઅલ, ઈમેન્યુઅલ ! એકદમ અહીં આવો.” કાઉંટ અંદરથી બારણું ખેંચતો હતો પણ ઍકિસમિલિયને બંને હાથે તેને પકડી રાખ્યું હતું. જુલી અને ઈમેન્યુઅલ આવતાં, મેકિસમિલિયને બારણું છોડી દીધું અને લાગણીથી ભરાઈ આવેલા
