________________ 241 વેલેન્ટાઈનનું મૃત્યુ થયું. થોડી વાર બાદ કાઉંટે લાઈબ્રેરીના બારણા ઉપર ધીમેથી ઘસરકા કર્યા. વેલેન્ટાઇને ડોકું ઊંચું કર્યું, એટલે કાઉંટ અંદર દાખલ થયો. “કેમ, તારા ખૂનીને જોઈ લીધો?' આમ કહી, તેણે પેલો પ્યાલો ઉપાડયો, તથા તેમાંનું પ્રવાહી થોડું ચાખી જોયું. ઠીક, આજે ધતૂરાનું ઝેર નથી, આજે બીજું ઝેર છે; પણ હું તેને બરાબર ઓળખું છું. જો તે આમાંથી થોડું પણ આજે પીધું હત, તે તારું આવી જ બન્યું હોત !' બાપ રે! પણ તે મને શા માટે મારી નાખવા માગે છે?” કેમ વળી! તું પૈસાદાર છે; તું મરી જાય તે જ તારી બધી મિલકત તેના છોકરાને મળે! શ્રીમાન અને શ્રીમતી સેન્ટમેરાનને મારી નાખવામાં આવ્યાં, જેથી તેમને વારસો તને મળે. તેમ જ ઇરટિયર ડોસાએ જ્યારે તેને પોતાની વારસદાર ઠરાવી, ત્યારે તેમને પણ ઝેર આપવામાં આવ્યું. જોકે તે ઝેરથી બિચારો બેરોઇસ માર્યો ગયો. હવે તારો વારો છે!” મારા દાદાને મારવાનું હવે તેણે પડતું મૂક્યું છે?’ “તું મરે, તો તેમની મિલકત પણ તારા ભાઈને જ કુદરતી | રીતે મળે; એટલે હવે તેમને મારવાનું જોખમ ખેડવું નકામું ગણાય.” તે તે હવે વહેલામોડા મારે મરવું જ પડશે! ઓ મા!” નહિ, નહિ; હવે એ ખૂની અને તેનો હેતુ આપણે જાણી લધાં છે, એટલે આપણે ધારીએ તે તેની બધી બાજી ઊંધી વાળી શકીએ તેમ છીએ. પણ બેલ, તને મારામાં વિશ્વાસ છે? હું જે કંઈ કરું તેમ નું કરવા દેશે?” “હા કાઉંટ ! હવે મને તમારામાં પૂરેપૂરો વિશ્વાસ છે. મારે જીવવું જ છે. હું મરી જાઉં તો મારી પાછળ બીજા બે જણ અવશ્ય મરે: એક મારા દાદા; અને બીજા મેકિસમિલિયન.” આ૦ - 16
