________________ વેલેન્ટાઈનનું મૃત્યુ 279 ચાલુ થયું હતું. તેટલામાં તેણે દીવાના ઝાંખા પ્રકાશમાં જોયું કે તેના ઓરડાને અડીને આવેલા તેની લાઈબ્રેરીના ઓરડાનું બારણું ધીમેથી ઊઘડ્યું. વેલેન્ટાઈને બીજે વખતે તો તરત દાંટનું દોરડું ખેંચી મદદ બોલાવી હોત, પરંતુ તેણે માન્યું કે રોજેરોજ એવા ઓળા દેખાય છે અને અલોપ થાય છે તેવું જ આ કંઈક છે. વેલેન્ટાઇને વિચાર્યું કે આવા બધા દેખાવો શાંત કરવાને રસ્તો દાકતરે ટેબલ ઉપર મુકાવેલી ઊંઘની દવા પી લેવાને છે. તેથી તેણે તે પ્યાલા તરફ હાથ લંબાવ્યો. પરંતુ નવાઈની વાત ! પેલો ઓળો એકદમ પાસે ધસી આવ્યો; તેણે પેલો પ્યાલો વેલેન્ટાઇનના હાથમાંથી લઈ લીધો; દીવા સામે ધરીને તપાસ્યો, અને પછી થોડી દવા હથેળીમાં લઈ ચાખી જોઈ. ત્યાર બાદ એ ઓળાએ ધીમેથી કહ્યું: ‘હવે પી!” વેલેન્ટાઇન હવે ચમકી. જે ઓળા તે રોજ રાતે જોતી, તે કદી બોલતા નહિ! તે ચીસ પાડવા ગઈ, પણ પેલા ળાએ પાસે આવી કાંઈ બૂમ ન પાડવાની તેને નિશાની કરી. વેલેન્ટાઇન તરત ગણગણી: ઓહો ! કાઉન્ટ મોન્ટેક્રિસ્ટો વળી !' કાઉંટે ધીમેથી કહ્યું, “તું બૂમ પાડીને કોઈને ન બોલાવીશ. હું ઍકિસમિલિયનના કહ્યાથી તારા રક્ષણ માટે અહીં આવ્યો છું. ચાર રાતથી હું એક ઘડી ઊંયો નથી. તારી લાઇબ્રેરીની ભીંત જે ઘરને અડે છે, તે મેં ભાડે રાખ્યું છે; અને પુસ્તકોના કબાટ પાછળ એક બારણું મેં પાડ્યું છે, ત્યાંથી આવજા કરી હું તારા ઓરડામાં રાતે કોણ આવે-જાય છે, તથા તારા માટે રાતે પીવાની જે ચીજો મુકાય છે તે કેવી હોય છે, તેની સંભાળ રાખું છું. જ્યારે તારે પીવાની ચીજમાં ઝેર ભેળવેલું મને લાગે છે, ત્યારે અત્યારે આવ્યો તેમ આવી, હું તે પ્યાલો ઢળી દઉં છું અને તેને બદલે તને શાંતિ આપે તેવી બીજી દવા રેડી જાઉં છું.’ - “ઝેર ! મારી પીવાની ચીજમાં ?"
