________________ 260 આશા અને ધીરજ વિફૉર્ટ તેમને બોલાવવા જાતે દોડ્યો, તેવામાં દાકતરે ઇટિયર પાસે જઈને ઝટપટ પૂછી લીધું, તમે મને કંઈક કહેવા માગો છો?” “હા, હા, હા, હા,' ડોસાની આંખેએ જવાબ આપવા માંડયો. મને એકલાને જ?” “હા, હા,” “ઠીક, હું તમારી પાસે રહીશ.' વિલેફોર્ટ એટલામાં દાસી વગેરેને લઈને આવ્યો. દાકતરે વેલેન્ટાઈનને તેના ઓરડામાં તેની પથારી ઉપર લઈ જવા જણાવ્યું, પણ પિતાની રજા સિવાય તેના મોંમાં કશું જ ન રેડવા તાકીદ આપી. પછી પેલાં બધાં વેલેન્ટાઇનને ઊંચકી જતાં હતાં ત્યારે દાકતરે વિલેફૉર્ટને જાતે દવાવાળાને ત્યાં જઈ અમુક દવા તૈયાર કરાવી લાવવા કહ્યું, તથા તે દવા બીજા કોઈના હાથમાં આપ્યા વિના સીધી પોતાને જ લાવીને આપવા કહ્યું. વિલેફોર્ટ દાકતરની એ સૂચનાઓને મર્મ સમજી ગયું અને જલદી જલદી દવાવાળાને ત્યાં દેડડ્યો. દાક્તરે ત્યાર બાદ બારણું બંધ કરી નેઇરટિયરને પૂછવા માંડ્યું, તમે તમારી પૌત્રીની બીમારી વિશે કંઈ જાણો છો?' હા.” ડોસાની આંખોએ જવાબ આપ્યો. તમે બેરોઇસને મરતો જોયો હતે; તમે તેનું મોત કુદરતી રીતે થયેલું માને છે ?' ના, ના, ના !' " તે તેને ઝેર આપવામાં આવ્યું હતું તેમ તમે માનો છો?' તે ઝેર તેને માટે જ હતું?' “ના.” વેલેન્ટાઈનને પણ તે જ હત્યારાએ ઝેરી દીધું છે ?'
