________________
સિંદબાદ, ખલાસી” લઈ ગયા, અને પછી અંદરથી તેમણે બારણું બંધ કર્યું. ત્યાર બાદ પિતાની પિસ્તોલ ટેબલ ઉપર ગોઠવીને તેમણે પોતાને ચેપડો ઉઘાડયો અને આંગળી મૂકીને અમુક ભાગ મેકિસમિલિયનને બતાવ્યો.
શ્રી. મૉરેલને અડધા કલાકમાં જ ૨,૮૭,૫૦૦ ફ્રાંકની રકમ ચૂકવવાની હતી, તેમની પાસે માત્ર ૧૫,૨૫૭ ફ્રાંકની જોગવાઈ હતી.
ઍકિસમિલિયન એ વાંચીને માત્ર એટલું જ બોલ્યો, “અર્ધા ક્લાકમાં આપણા નામની હંમેશ માટે બદનામી થશે, એમ જ ને?”
લોહીથી બદનામી ધોઈ નાખી શકાય છે.”
ખરી વાત, બાપુજી, હું તમારી વાત સમજયો.' , પછી પિસ્તોલ તરફ ફરીને ઍકિસમિલિયન બોલે, “એક તમારે માટે, અને બીજી મારે માટે. તમે બેની જોગવાઈ કરી રાખી તે માટે આભાર.”
તારી વહાલી માતા અને તેથી પણ વહાલી તારી બહેન, તેમનું ભરણપોષણ કોણ કરશે?”
“બાપુજી, તમે મને જીવતા રહેવાની સજા કરવા માગો છો?'
“હા, મારી તને આજ્ઞા છે; એ તારી ફરજ છે. બેટા, તું સામાન્ય જુવાનિયો નથી; હું તારા ઉપર કશી બળજબરી કરવા નથી માગતો; પણ તારી જાતને મારી સ્થિતિમાં મૂકી જો, અને પછી હું જ કહે.”
ઍકિસમિલિયને થોડી વાર વિચાર કર્યો, પછી તેના ચહેરા ઉપર સ્વાર્પણને દિવ્ય ભાવ ફેલાઈ રહ્યો. તે ધીમેથી પણ મક્કમતાથી બોલ્યો, “ભલે બાપુજી; તમારી ઈચ્છા. તમે શાંતિથી મૃત્યુ પામે, હું જીવતો રહીશ.”
શ્રી. મૉરેલ પુત્રના આ ભવ્ય સ્વાર્પણ તરફ પ્રશંસા અને ભક્તિના ભાવથી ગદ્ગદિત થઈ જોઈ રહ્યા. થોડી વાર બાદ તે બોલ્યા,
